گیله‌وا

گیله‌وا (ISSN 1023-8735) دوماه‌نامه‌ای است در خصوص مسایل گیلان‌شناسی و مطالعات مربوط به استان‌های شمالی گیلان و مازندران (گیلماز) که از سال ۱۳۷۰ در رشت منتشر می‌شود. اولویت موضوع در آن گیلان، ادبیات گیلکی، مردم‌شناسی و زبان‌شناسی مردم شمال ایران است.[1][2][3]محمدتقی پوراحمد جکتاجی صاحب امتیاز و مدیر مسؤول آن و هوشنگ عباسی سردبیر آن بود و از شماره ۱۱۵ برای مدتی سردبیری آن بر عهده هادی میرزانژاد قرار گرفت. تا کنون بیش از ۱۳۷ شماره از این نشریه منتشر شده‌است و علی‌رغم تغیر نگرش برخی از مخاطبان به مطبوعات چاپی و فراگیر شدن نشریات آنلاین، این مجله همچنان در زمینه حفظ و معرفی زبان و تاریخ گیلان و مازندران روی کاغذ و به صورت چاپی منتشر می‌شود.[4] این نشریه از جمله منابع ایران‌شناسی به‌شمار می‌رود.[5] در سال ۲۰۰۷ چهل و هشتمین دوره از برنامه‌های شب‌های بخارا در خانه هنرمندان در سالگرد تأسیس این مجله به آن اختصاص داده شد.[6][7]

گیله‌وا
سردبیرهادی میرزانژاد
سردبیران پیشینهوشنگ عباسی
دسته‌بندیفرهنگی، هنری، تاریخی و پژوهشی
بسامددوماهانه
نخستین شماره۱۳۷۰
کشور ایران
زبانفارسی، گیلکی
وبگاهhttp://gilava.ir/
شاپا1023-8735

ویژه‌نامه‌ها

دوماه‌نامه گیله‌وا تا کنون ویژه‌نامه‌های متعددی در زمینه شعر و داستان گیلکی، ویژه صدمین شماره گیله‌وا، و چند ویژه‌نامه دربارهٔ فرهنگ و تاریخ نقاط مختلف گیلان منتشر کرده‌است که از آن جمله می‌توان به ویژه‌نامه‌های لشت نشاء، تالش و دو ویژه نامه دربارهٔ منطقه خشکبیجار اشاره نمود که به همت همکاران جوان گیله‌وا در این مناطق تهیه و تدوین شده‌است. در سال هفتاد و نه ویژه‌نامه داستان‌نویس و نمایشنامه‌نویس مطرحی همچون اکبر رادی در گیله‌وا منتشر شد.

ریشه‌شناسی

«گیله‌وا» نام تنها باد از میان همهٔ بادهای توفان‌زا و باران‌زا در گیلان و مازندران است که منشأ خوشی هوا و ازدیاد و فراوانی صید و به شکوفه نشستن درختان شمرده می‌شود.[8]

پیوند به بیرون

پانویس


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.