گیش خط‌زرد

بدن کاملاً فشرده و بیضی شکل است. اولین باله پشتی دارای ۸ شعاع سخت و دومین باله دارای یک شعاع سخت و ۲۰ تا ۲۳ شعاع نرم، تنها گونه‌است که بخش سینه‌ای بی‌پولک به شکل مثلثی ناحیه سرپوش آبششی و قاعده باله سینه‌ای را در بر می‌گیرد. ارتفاع باله پشتی دوم کوتاهتر از طول سر می‌باشد. باله مخرجی دارای ۱۷ تا ۱۹ شعاع نرم، بخش پایینی اولین کمان آبششی دارای ۲۱ تا ۲۷ عدد خار آبششی است. ناحیه لخت سینه از قائده باله‌های سینه‌ای و شکمی می‌گذرد.

رنگ بدن معمولاً نقره‌ای و در ناحیه پشتی بدن تیره‌تر است. ناحیه شکمی سفید و به طور مشخص تا پشت بله‌های شکمی ادامه می‌یابد. معمولاً روی مناطق سنگی و صخره‌ای مرجانی زندگی می‌کنند؛ ولی در آب‌های کم عمق با بستر شنی نیز یافت می‌شوند. در عمق ۵ تا ۳۰ متری دیده می‌شوند. تغذیه آنها از سخت‌پوستان، میگو و سرپاورهای کوچک صورت می‌گیرد. بیشینه درازای بدن ۵/۱۸ سانتی‌متر است. محل اصلی زندگی آن اقیانوس هند، شبه جزیره مالایا و فراسوی آن تا چین، ژاپن و استرالیا می‌باشد.

صادقی، ن. ۱۳۸۰. ویژگی‌های زیستی و ریخت‌شناسی ماهیان جنوب ایران.انتشارات نقش مهر.

بلگواد و لوپنتین. ۱۳۷۷. ماهیان خلیج فارس. ترجمه، اعتماد، الف. بابامخیر. انتشارات دانشگاه تهران.

اسدی، ه. دهقانی پشترودی، ر. ۱۳۷۵. اطلس ماهیان خلیج فارس و دریای عمان. وزارت جهاد کشاورزی.