گیرنده رتینوئید
گیرنده‌های رتینوئید (انگلیسی: Retinoid receptor) گروهی از گیرنده‌های هسته‌ای هستند که پس از اتصال به رتینوئید همچون فاکتور رونویسی عمل می‌کنند و بیان ژن‌ها و اَعمال ناشی از آنان را تغییر می‌دهند.
دانشمندان توانسته‌اند به تجویز اسیدهای چرب امگا ۳ ایکوزاپنتانوییک اسید (EPA) و دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA)، افت شدید ناشی از افزایش سنِ این گیرنده‌ها را در پیشامغز موش‌های آزمایشگاهی خنثی کرده و بازگردانند، که منجر به حفظ عصب‌زایی می‌گردد.[1]
زیرگروه‌های گیرنده‌های رتینوئید شامل موارد زیر است:
- گیرنده اسید رتینوئیک یا (RAR)
- گیرنده رتینوئید ایکس یا (RXR)
- گیرنده یتیم مرتبط با RAR یا (ROR)
منابع
- Dyall SC, Michael GJ, Michael-Titus AT (2010). "Omega-3 fatty acids reverse age-related decreases in nuclear receptors and increase neurogenesis in old rats". Journal of Neuroscience Research. 88 (10): 2091–2102. doi:10.1002/jnr.22390. PMID 20336774.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Retinoid receptor». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ مارس ۲۰۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.