گناهان صغیره (اسلام)
گناهان صغیره، یا «سیئة» یا «لَمَم»، در باورهای اسلامی به نوعی از انواع گناه اطلاق می‌شود. در این باور، گناهان به دو دسته صغیره و کبیره تقسیم خواهند شد. این تقسیم‌بندی در قرآن صورت گرفته‌است. مثلاً در آیه ۴۹ سوره کهف آمده‌است: ﴿و یقولون یا ویلنا مالِ هذا الکتاب لایغادر صغیرة و لا کبیرة الاّ احصاها﴾؛ ترجمه: «به او می‌گویند:ای وای بر ما! این چه نامه‌ای است که هیچ [گناه] کوچک و بزرگی را فرونگذاشته، جز این که همه را به حساب آورده‌است.»
در فرق بین گناه صغیره و کبیره موارد متعددی ذکر شده‌است، از جمله آنکه در گناه کبیره، حد یا تعزیر واجب می‌شود و خداوند در قرآن نسبت به ارتکاب آن تهدید به عذاب کرده‌است؛ برخلاف گناه صغیره. همچنین در حرمت و ممنوعیت گناه کبیره، نص یا اجماع محقق خواهد بود ولی دربارهٔ گناه صغیره چنین نص و اجماعی وجود ندارد.[1]
اصرار بر گناه صغیره
یکی از گناهان کبیره، اصرار بر ارتکاب گناه صغیره است. این اصرار به معنای مداومت و قصد ارتکاب و انجام مجدد آن عمل بخصوص است.[2] در علم فقه، دربارهٔ این نوع اصرار مفصلاً بحث شده‌است و آن را به دو نوع اصرار فعلی و اصرار حکمی تقسیم نموده‌اند.[3]
برخی از گناهان صغیره
جستارهای وابسته
منابع
- تفسیر ابن کثیر، ج2، ص285.
- حسینی عاملی. مفتاح الکرامة، جلد 3. ص. ۷۸.
- الروضة البهیة فی شرح المعة الدمشقیه، ج۳، ص۱۳۰.