گریت جان ون هیون گدارت
گریت جان ون هیون گدارت (هلندی: Gerrit Jan van Heuven Goedhart؛ زاده ۱۹ مارس ۱۹۰۱ – درگذشته ۸ ژوئیه ۱۹۵۶) سیاستمدار و دیپلمات هلندی بود. او اولین کمیسر عالی سازمان ملل برای پناهندگان بود (۱۹۵۱–۱۹۵۶). همچنین برندهٔ جوایزی همچون جایزه صلح نوبل شده‌است.[1]
گریت جان ون هیون گدارت Gerrit Jan van Heuven Goedhart | |
|---|---|
 | |
| ون هیون گدارت (پارک ریگانت لندن، ۱۹۴۴) | |
| کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان | |
| مشغول به کار ۱ ژانویه ۱۹۵۱ – ۸ ژوئیه ۱۹۵۶ | |
| پس از | ندارد |
| پیش از | آگوست لیندت |
| مجلس علیای پارلمان هلند | |
| مشغول به کار ۲۲ اکتبر ۱۹۴۷ – ۱ ژانویه ۱۹۵۱ | |
| پادشاه | ویلهلمینای هلند یویلیانای هلند |
| وزیر دادگستری هلند | |
| مشغول به کار ۱۲ ژوئیه ۱۹۴۴ – ۲۳ فوریه ۱۹۴۵ | |
| پس از | جوهانس رنرز ماریا ون آنگرن |
| پیش از | پیتر اسیورد گرباندی |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ون گرت جان ۱۹ مارس ۱۹۰۱ |
| درگذشته | ۸ ژوئیهٔ ۱۹۵۶ (۵۵ سال) ژنو |
| ملیت | هلند |
| حزب سیاسی | حزب کارگر |
| همسر(ان) | فرانسیس بخت (۱۹۲۴–۱۹۳۱) ارنا هاون(۱۹۳۲–۱۹۵۶) |
| محل تحصیل | دانشگاه لیدن (دکترای حقوق) |
| پیشه | سیاستمدار دیپلماسی روزنامه‌نگاری |
| جایزه‌ها | جایزه برج شیر هلند که به شخصیتهای برجسته اعطا می‌شد (۱۹۴۹) جایزه صلح نوبل (۱۹۵۴) جایزه صلح واته لر از بنیاد کارنگی(۱۹۵۶) |
زندگی‌نامه
ون هیون گدارت در ۱۹ مارس ۱۹۰۱ در بوسوم واقع در شمال هلند متولد شد، پدرش گیزبرت ویلم گدارت یک کشیش پروتستان بود. مادرش فرانسینا دینگندا هلنا ون هیون بود. او را در هنگام تولد گدارت نام گذاشتند اما در سال ۱۹۳۳ وی اجازه اضافه کردن نامه مادری اش را به فامیل خود به دست آورد. ون هیون گدارت در رشته حقوق دانشگاه لیدن تحصیل کرد و در ۱۹۲۶ فارغ‌التحصیل گردید. وی در سال ۱۹۲۴ با فرانسیس بخت (۱۸۹۹–۱۹۸۷) ازدواج کرد. در سال ۱۹۳۱ طلاق گرفت و در سال ۱۹۳۲ با ارنا هوان(Erna Hauan) (1899–1991) ازدواج کرد. ون هیون گدارت صاحب دو فرزند کارین صوفی و برجلیپا هالیدیس شد.
فعالیت‌ها و مناصب
ون هیون گدارت در ۱۹۲۶ خبرنگار روزنامه دیلی تلگراف شد. در ۱ ژانویه ۱۹۳۰، در سن ۲۸ سالگی، او سردبیر این روزنامه شد. وی در ۱ ژوئن ۱۹۳۳ به دلیل خودداری از انتشار مقاله ای که آدولف هیتلر، رهبر تازه انتخاب شده آلمان را «یک دولت بزرگ» بنامد اخراج گردید. بعد از آن ون سردبیر روزنامه منطقه‌ای اوترخت نیوز بلاد Utrechts Nieuwsblad شد، وی تا زمان تهاجم آلمان به هلند در این سمت باقی ماند. در دوران جنگ جهانی دوم ون هیون گدارت سردبیر و خبرنگار روزنامه غیرقانونی هت پارول Het Parool شد. وی در ۱۹۴۴ به لندن رفت و در سمت وزیر دادگستری دولت در تبعید منصوب گردید.
پس از جنگ جهانی دوم، ون هیون گدارت به هلند بازگشت و بار دیگر سردبیر روزنامه هت پارول شد. در ۱۹۴۷ وی سناتور حزب کارگر شد و در ۱۹۵۱ از هر دو شغل خود کناره‌گیری کرد تا اولین ریاست کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان را برعهده گیرد. وی در سال ۱۹۵۴ در همین سمت موفق به دریافت جایزه صلح نوبل شد.[2]
مدال و افتخارات
- جایزه برج شیر هلند که به شخصیتهای برجسته اعطا می‌شد، ۱۹۴۹
- جایزه صلح نوبل به کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان، ۱۹۵۴
- جایزه صلح واته لر از بنیاد کارنگی، ۱۹۵۶
درگذشت
ون هیون گدارت در ۸ ژوئیه ۱۹۵۶ در حالی که در سمت ریاست کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان بود در گذشت.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Gerrit Jan van Heuven Goedhart». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ دسامبر ۲۰۱۷.
پیوند به بیرون
- Parlement.com (Parlementair Documentatie Centrum, Leiden University)
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ گریت جان ون هیون گدارت موجود است. |