گرمایش القایی
گرمایش القایی (انگلیسی: Induction heating)، روشی برای گرم کردن مواد رسانای الکتریکی (معمولاً فلزات) از راه القای الکترومغناطیسی است.


در گرمایش القایی، تغییرات شار مغناطیسی حاصل از جریان متناوب با فرکانس زیاد (صدها کیلوهرتز)، در یک رسانای الکتریکی (فلزی که باید گرم شود)، جریان الکتریکی القا میکند. این جریان از نوع جریان گردابی است. این فرایند مشابه کار یک ترانسفورماتور است. تفاوت گرمایش القایی با کار یک ترانسفورماتور این است که در ترانسفورماتورها، انرژیِ انتقالیافته به طرف ثانویهٔ ترانسفورماتور به مصرفکننده منتقل میشود، ولی در گرمایش القایی، ثانویه همانند یک اتصال کوتاه عمل میکند (در واقع ثانویه، همان فلزی است که باید گرم شود، بنابراین مانند اتصال کوتاه عمل میکند).
جریانهای گردابی در فلزات، باعث تلفات الکتریکی زیاد، و در نتیجه تولید حرارت زیاد میشود. هرچه فرکانس جریان متناوب بیشتر باشد، شدت جریان گردابی و در نتیجه حرارت تولیدشده بیشتر میشود.
در گرمایش القایی، علاوه بر جریان گردابی، تلفات و گرمای ناشی از پدیدهٔ هیسترِزیس نیز وجود دارد، ولی معمولاً این تلفات در فرکانسهای بالاتر قابل چشمپوشی هستند.[1]
هر چه مادهای که در آن القای الکترومغناطیسی انجام میشود خواص فِرّومغناطیسی بیشتری داشته باشد میزان گرمایش ناشی از هیسترزیس بیشتر خواهد بود.[2]
منابع
- Bakshi, U.A.; Bakshi, V.U. (2009). Electrical Technology. Technical Publications. ISBN 978-81-8431-569-1. Retrieved ۲۰۱۵-۰۲-۲۵.
- Sobh, T.M.; Elleithy, K.; Mahmood, A.; Karim, M.A. (2007). Innovative Algorithms and Techniques in Automation, Industrial Electronics and Telecommunications. Springer. ISBN 978-1-4020-6266-7. Retrieved ۲۰۱۵-۰۲-۲۵.
- گرمایش القایی در کرلی