گالی
گالی (نام علمی: Sparganium) جزو گیاهان تک لپه ای، چندساله، مرداب زی و شبیه گراسها میباشد. گالی جزو اصلی ترکیب گیاهان آبزی اراضی باتلاقی را در مناطق معتدله تا نواحی قطبی تشکیل میدهد.
گالی | |
---|---|
اسپرغان سادهساقه[1] | |
آرایهشناسی | |
فرمانرو: | گیاهان |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | تکلپهایها |
راسته: | گندمسانان |
تیره: | لوئیان |
سرده: | اسپرغان کارل لینه |
گونهها | |
حدود ۲۰ گونه |
برای گالی نامهای گوناگون دیگر هم ذکر شدهاست مانند: جَل وزغ، نی خاردار، نی توپی، تُورُوف، جگن کروی و جگن باتلاق.[2]
گالی سردهای از گیاهان گلدار شامل حدود ۲۰ گونه است که در مناطق معتدل هر دو نیمکره شمالی و جنوبی میروید. این گیاه را پیش از این در تیره اسپرغانیان قرار میدادند. اسپرغان گیاهی چندساله و مردابی است که گلهای بیجنس (Epicene) دارد و برخی گونههای آن تا ۳٫۵ متر رشد میکنند.
مشخصات
گالی دارای سیستم سلولهای آئرانشیم برای انتقال اکسیژن حاصل از فتوسنتز برگها و ساقهها به منطقه ریشهها است. سیستم ریشه ای گالی از نوع افشان و ریزومدار است و گاهی غدههای کوچکی نیز تولید میشوند.
برگها طویل و تسمه ای یا نواری، با رگبرگهای موازی، متناوب، بدون پُرز، فاقد دندانه، فاقد رگبرگ میانی مشخص، غالباً شق و ایستاده و مجزا از همدیگر هستند. قسمت قاعده تا اواسط پهنک برگهای گالی دارای مقطع عرضی V شکل و ناومانند یا مجرادار میباشد. بخش ابتدایی برگ گالی بگونه ای است که به صورت غلافی ساقه را دربر میگیرد و پهنک برگ را حمایت میکند. پهنک برگ گالی بطول ۲/۱–۳/۰ متر و عرض ۱۵–۲ میلیمتر است. سطح برگها در صورت فشرده شدن حالتی اسفنجی دارد. گالیهایی که در آبهای عمیقتری رشد مینمایند، دارای برگهای باریکتری هستند و به تولید برگهای شناور میپردازند. برگها و ساقههای گالی به رنگ سبز ملایم هستند و سطح صافی دارند.[3]
منابع
- Wikipedia contributors, "Sparganium," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed August 10, 2013).
- Sparganium erectum
- بخشهایی از ترجمه از ویکیپدیای انگلیسی از دروس اسماعیل پورکاظم؛ مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی گیلان.
- بخشهایی از ترجمه از ویکیپدیای انگلیسی و دیگر منابع. از دروس اسماعیل پورکاظم؛ مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی گیلان