گابریله تینتی
گابریله تینتی (ایتالیایی: Gabriele Tinti)؛ (۲۲ اوت ۱۹۳۲ - ۱۲ نوامبر ۱۹۹۱) یک هنرپیشه اهل ایتالیا بود.
| گابریله تینتی | |
|---|---|
 تینتی در صحنه‌ای از فیلم «سرگذشت عاشقان درمانده» (۱۹۵۴) | |
| تولد | ۲۲ اوت ۱۹۳۲ مولینلا، امیلیا-رومانیا، ایتالیا |
| مرگ | ۱۲ نوامبر ۱۹۹۱ (۵۹ سال) رم، لاتزیو، ایتالیا |
| ملیت |  ایتالیایی |
| پیشه | بازیگر، |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۵۱-۱۹۹۱ |
گزیدهٔ فیلم‌شناسی
سینما
- من عاشق نبودم، اما... (۱۹۵۱)
- دروغ (۱۹۵۲)
- دورانی دیگر (۱۹۵۲)
- سال‌های آسودگی (۱۹۵۳)
- ایام عاشقی (۱۹۵۴)
- سرگذشت عاشقان درمانده (۱۹۵۴)
- دلاوری (۱۹۵۵)
- شورشیان کوچک (۱۹۵۵)
- مردان درستکار (۱۹۵۶)
- تعطیلات (۱۹۵۶)
- ترانه‌ها و لبخندها (۱۹۵۸)
- جالوت و بربرها (۱۹۵۸)
- داود و جالوت (۱۹۶۰)
- شکار شوهر (۱۹۶۰)
- بهشت بر روی زمین (۱۹۶۰)
- استر و پادشاه (۱۹۶۰)
- مادران خطرناک (۱۹۶۰)
- تخت‌خواب بزرگ (۱۹۶۱)
- اولیس در برابر هرکول (۱۹۶۱)
- پرواز ققنوس (۱۹۶۵)
- نگاه خشمگین (۱۹۶۷)
- افسانهٔ لایلا کلیر (۱۹۶۸)
- سرسخت و مقتدر (۱۹۶۹)
- توپخانه برای کوردوبا (۱۹۷۰)
- سوارکاری در باران (۱۹۷۰)
- شیر هفت سر (۱۹۷۰)
- نمایش هراس‌انگیز عجیب و غریب نیمه‌شب (۱۹۷۳)
- لیزا و شیطان (۱۹۷۳)
- امانوئل سیاه (۱۹۷۵)
- امانوئل در بانکوک (۱۹۷۶)
- امانوئل در آمریکا (۱۹۷۶)
- مخمل نرم، ابریشم خام (امانوئل سیاه، امانوئل سپید) (۱۹۷۷)
- خواهر امانوئل (۱۹۷۷)
- امانوئل و آخرین آدم‌خوار (۱۹۷۷)
- کالیگولا… قصه ناگفته (۱۹۸۲)
- خشونت در زندان زنان (۱۹۸۲)
- قتل‌عام در زندان زنان (امانوئل از جهنم می‌گریزد) (۱۹۸۳)
- پایانِ بازی (۱۹۸۳)
- عقب‌نشینی فوری (۱۹۸۵)
- دزد کودکان (۱۹۹۱)
- خزندگان (۱۹۹۳) [انتشار، پس از مرگ او]
تلویزیون
- جزیره اسرارآمیز (۱۹۷۳)
- گوریل (۱۹۹۰)
- تله‌فیلم «تانگو بار» (۱۹۹۱)
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Gabriele Tinti (actor)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ ژانویه ۲۰۱۵.
پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.