گئوبروه (فرماندار بابل و آثورا)

گئوبروه (Gu-ba(r)-ru)، فرماندار پَحاتو (paḫātu) بابل و آثورا در دوران حکومت کوروش دوم و کمبوجیه دوم بود. او در سال چهارم حکومت کوروش دوم در بابل (۵۳۵/۴ پ. م)، زمانی که شاهنشاه این دو ایالت را در یک استان ادغام کرد، به این سمت منصوب شد. اسم او در یک سری از اسناد بابلی به تاریخ ۵۳۵/۴ (سال چهارم پادشاهی کوروش) و ۵۲۵/۴ (سال پنجم پادشاهی کمبوجیه) پ. م ثبت گردیده است، ولی او اجتمالاً این سمت را مدت طولانی‌تری، تا بعد از مرگ حفظ کرد. احتمال دارد او تا شورش‌های بابلی پس از تاج‌گذاری داریوش بزرگ یا حتی سازماندهی مجدد امپراتوری هخامنشی در آغاز پادشاهی داریوش، که Uš-ta-nu، جانشین گوبریاس شد، این سمت را می‌داشت.[1]

بیشترین مدارک در دست از اسناد قانونی بدست آمده از اوروک Uruk، نشان می‌دهد که نه تنها گوبریاس در حوزه اجرایی‌اش، چه امور شهری و چه امور نظامی را به خوبی گردانیده، بلکه او توانایی ویژه‌ای تا آنجا پیش رفت که نقش فعالی در روند قانونی ایفا کرد و مسئول تصمیم‌گیر مستقیم در مدیریت امور معبد Eanna در Uruk بود، چرا که معبد قبلاً به صورت خودگردان، اداره می‌شد. در این اسناد از نوشته‌ها، مفسرها، پیک‌ها و مدیریت و کمیسیونرهای دارائی گوبریاس، ذکر گردیده است. علاوه‌براین، اسناد از سیپار Sippar، از «کانال بین گوبریاس و بندر گوبریاس (kāru)» سخن می‌گویند و در خود بابل، ما مکانی را یافته‌ایم که «نی‌ستان گوبریاس» نامیده شده است. به نظر می‌رسد که گوبریاس در بعضی موارد، از کمک‌های پسرش Na-bu-(ú-)gu بهره می‌برده است. این شخص باید مقام اجرایی بالایی داشته باشد (اثبات دقیق آن ناممکن است) و در دوران بین ۵۲۷/۶ و ۵۲۳/۲ پ. م (یعنی سال هفتم پادشاهی کمبوجیه) ذکر شده است.[2]

به نظر می‌رسد جای شکی نیست که این شخص، اوگبارو (فرمانده‌ای کسی که در ۵۳۹ پ. م بابل را فتح کرد و در پایان سال‌های بعد، درگذشت) یا گئوبروه، برادرزن و پدرزن داریوش بزرگ باشد. حتی اگرچه، شونزنر (Schwenzner) مدعی باشد که این سه شخصیت، همگی در اصل یک نفر هستند.[3]