کنگر (گیاه)
کنگر معمولی گیاهی است خودرو با برگ‌های خاردار و ساقه‌های ضخیم شبیه به کرفس که از آن در پخت سوپ، خورش و حتی به‌صورت خام در سالاد استفاده می‌کنند. در یونان و مصر باستان، این گیاه به دلیل نقش کمکی در هضم مواد غذایی مورد توجه قرار گرفت و در قرن ۱۶ میلادی در اروپا یکی از سبزیجات معروفی بود که توسط اشراف مصرف می‌شد. در طب سنتی اروپا، برگ‌های کنگر به عنوان ماده افزایش دهنده ادرار (دیورتیک) و محرک کلیه‌ها، محرک ترشح صفرا از کبد و انقباض کیسه صفرا مورد استفاده قرار می‌گرفت. این گیاه غنی از پتاسیم بوده، ولی از لحاظ انرژی محدود است.[1] کنگر طبیعتی گرم و خشک دارد و به همین علت آن را با ماست نیز می‌خورند و در ضمن برای آن دسته از افرادی که گرم‌مزاج هستند، خوردن آن توصیه می‌شود. علاوه بر این، کنگر منبع غنی پتاسیم است.
| کنگر | |
|---|---|
_03.jpg.webp) | |
| Plant in flower, Fossoy, Aisne, France | |
| آرایه‌شناسی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | گیاهان گلدار |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | دولپه‌ای‌ها |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | آستریدها |
| راسته: | میناسانان |
| تیره: | کاسنیان |
| زیرخانواده: | Carduoideae |
| تبار: | Cynareae |
| سرده: | کنگر (سرده) |
| گونه: | C. vulgare |
| نام علمی | |
| Cirsium vulgare (Savi) Ten. | |
کنگر اولین بار در اتیوپی کشت شد و بعد در نقاط مختلف دنیا گسترش پیدا کرده‌است. محل اصلی رویش این گیاه مدیترانه، جزایر قناری و آمریکای جنوبی است. کنگر اغلب در ایران و در مناطق مرطوب گرمایی رشد می‌کند.
نگارخانه
نوعی کنگر در آب‌پخش
جستارهای وابسته
منابع
- خواص غذایی کنگر تبیان