کاپنوگراف

کاپنوگراف (به انگلیسی: Capnograph) وسیله‌ای است که جهت پایش و اندازه‌گیری لحظه‌ای میزان دی‌اکسیدکربن انتهای بازدم (ETCO2) بیمار به‌کار می‌رود.[1][2][3]

  • این وسیله در بخش مراقبت‌های ویژه مورد استفاده قرار می‌گیرد[4] ولی کاربرد اصلی این وسیله در اتاق عمل می‌باشد. در طول بیهوشی بیمار، این دستگاه اطلاعاتی از جمله شرایط تنفسی بیمار، قطع شدن مسیر تهویه و نشت هوای دمی، را در اختیار تیم جراحی قرار می‌دهد.[5]
  • این دستگاه به وسیله پرتوهای فروسرخ قرمز غلظت گاز دی‌اکسیدکربن را اندازه‌گیری می‌کند. میزان جذب پرتوهای فروسرخ به تعداد مولکول‌های دی‌اکسیدکربن موجود در هوای بازدمی بستگی دارد.

مزایای استفاده از کاپنوگراف
  • کمک به ارزیابی مشکلات تنفسی
  • غیر تهاجمی بودن
  • سرعت بالا در اندازه‌گیری
  • فراهم آوردن اندازه‌گیری مداوم
  • کم‌حجم و کوچک بودن[6]

معایب کاپنوگراف
  • ترشح و رطوبت باعث از کارافتادن حسگرها می‌شود.
  • در مواردی که در بیمار دارای لوله نای است؛ استفاده از آن مشکل می‌باشد.
  • پاسخ کند نسبت به تغییرات سطح دی‌اکسیدکربن.[7]

جستارهای وابسته

منابع
  1. «کاپنوگراف». تجهیزات پزشکی و مهندسی پزشکی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۲ تیر ۱۳۹۲.
  2. دکتر نام آور، حمید. (۱۳۸۴)، فرهنگ پزشکی دورلند، مؤسسه اتشارات یادواره کتاب از پارامتر ناشناخته |نوبت چاپ= صرف‌نظر شد (کمک)
  3. «کاپنوگراف». مرجع فنی مهندسی پزشکی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ ژوئن ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۲ تیر ۱۳۹۲.
  4. «The Growing Mandate for Capnography». Ordition. دریافت‌شده در ۲۲ تیر ۱۳۹۲.
  5. «کاپنوگراف». تجهیزات پزشکی و مهندسی پزشکی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۲ تیر ۱۳۹۲.
  6. «Capnography». how equipment works. دریافت‌شده در ۲۲ تیر ۱۳۹۲.
  7. «پایش دی‌اکسید کربن و قطع و وصل تنفس مصنوعی». آفتاب. دریافت‌شده در ۲۳ تیر ۱۳۹۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.