کالچو فیورنتینو
کالچو فیورنتینو (به ایتالیایی: Calcio Fiorentino) گونهٔ آغازین از ورزش فوتبال است که در بازیهای سدهٔ ۱۶ میلادی در ایتالیا برگزار میشد. مهد این ورزش شهر فلورانس بود و در آغاز نیز giuoco del calcio fiorentino (بازی فلورانسی با پا) نامیده میشد و بعدها کوتاه گشت و calcio نامیده شد که امروزه در زبان ایتالیایی به بازی فوتبال گفته میشود.
![]() یک بازی کالچو میان تیمهای آتزوری و رُسّی | |
نخستین مسابقه | سده ۱۶ میلادی |
---|---|
باشگاهها | آتزوری (آبیها)، رُسّی (سرخها) بیانچی (سفیدها)، وِردی (سبزها) |
ویژگیها | |
اعضاء تیم | ۲۷ نفر |
جداسازی جنسیتی | تکی |
ردهبندی | ورزشهای تیمی، ورزشهای توپی |
محل برگزاری | فضای باز |
برگزاری | |
منسوخشده | بله |
قانونهای کالچو برای نخستین بار در اواخر سدهٔ ۱۶ میلادی توسط جیووانی دیباردی کنت ورنیو تدوین شد.[1] در این ورزش نیز مانند هارپاتسوم هر تیم ۲۷ نفر بود و بازیکنان حق استفاده از دست و پا را داشتند. هدف در بازی رساندن توپ به نقطهای تعبیهشده در دو طرف زمین بود. زمین بازی زمینی بزرگ و ماسهای است. یک داور وسط و شش خطنگهدار نیز بازی را اداره مینمایند. هر بازی حدود ۵۰ دقیقه به طول میانجامد و تیمی برنده است که بیشترین امتیاز (کاچو) را به دست آورد دهد.