کار مزدی و سرمایه

فردریش انگلس در مقدمه‌ای که بر این مقاله نوشته مطالب آن را بر مبنای سخنرانی‌هایی که مارکس در سال ۱۸۴۷ در باشگاه کارگران آلمانی بروکسل ایراد کرده‌است ذکر می‌کند. مارکس در این مقاله به بررسی مناسبات اقتصادی می‌پردازد که مبنای وجود طبقه سرمایه دار و سلطه طبقاتی آن، و بردگی کارگران می‌داند. مارکس برای این منظور به شرح مفاهیمی مانند مزد، کار مزدی، اصول تعیین قیمت کالای اقتصادی، اصول تعیین مزد و قیمت نیروی کار در نظام سرمایه داری، مفهوم سرمایه و روابط اجتماعی تولید می‌پردازد.

مارکس پس از شرحی دربارهٔ مفهوم مزد، توضیحاتی مفصل پیرامون اصول حاکم برای تعیین قیمت هر کالایی می‌پردازد. قیمت کالا در نگاه او تابع عناصر متفاوتی است که می‌تواند شامل مزد کارگر، استهلاک ماشین‌های سازنده (ابزار تولید)، فضای رقابتی حاکم بر بازار و … است.[1]

این مقاله که در فصل نهم از Capitalism and the Labor Process چاپ شده‌است همچنین به نحوه انباشت سرمایه توسط سرمایه دار اشاره می‌کند. این انباشت سرمایه در نگاه اول و سطحی می‌تواند به دلیل افزایش درآمد کارفرما (سرمایه دار) و افزایش کار تولیدکننده (پرولتاریا) به نفع کارگر تلقی شود. این در حالی است که مارکس توضیح می‌دهد که افزایش تولید به ضرر کارگر است و او با تخصصی شدن و رقابتی تر شدن بازار سهم کمتری از تولید خواهد داشت.[2]

او در دو صفحهٔ پایانی این مقاله اشاره به رقابت‌های ممکن بین سرمایه دارها (کاپیتالیست‌ها) می‌کند. علت این رقابت‌ها حداکثر تلاش هر کدام از ایشان برای به دست آوردن حداکثر فضا از بازار ممکن است.[3][4]

ترجمه فارسی مقاله کارمزدی و سرمایه

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Wage Labour and Capital». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۷.

ویکی‌پدیا:Wage Labour and Capital