کاردستی
کار دستی . [ رِ دَ ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب ) عمل یدی . کاری که با دست کنند. || (اِ مرکب )نام ماده‌ای از مواد درسی در آموزشگاهها که دانش آموزان را بیشتر با قسمت‌های عملی و صناعی آشنا میسازد.
برداشت اشتباه از واژه " کاردستی " ( به سکون ر ) به معنی صنایع دستی
از شروع دوران حکومت پهلوی دوم با تغییراتی که در سیستم آموزشی ایران داده شد، درس "کاردستی و نقاشی" نیز به مجموعه دروس آموزشی اضافه شد . کلمه "کاردستی" خود کلمه جدیدی بود (که حتی در لغت‌نامه دهخدا نیز معنایی برای آن یافت نشد) که برای این واحد درسی انتخاب شده بود. کاردستی بیشتر ساخت احجام و اشکال کاغذی بود که با استفاده از کاغذ، چوب، قیچی، چسب، مداد و خرده ریزه‌هایی که امکان بازیافت داشت، شکل گرفته و ساخته میشد.مانند ساخت قایق در حد اسباب بازی با استفاده از چوب کبریت یا شکلی از کلبه روستایی با الیاف نی، و ...
که در هویدا شدن خلاقیت و استعداد کودکان مؤثر بود.در واقع می‌توان " کاردستی" را نوعی ابزار کمک آموزشی در تفهیم و ارائه بهتر محتوای درسی برای دانش آموزان خواند . پس نمی توان " کاردستی" را نوعی صنعت یا پیشه خواند که کاربردی هم باشد. لذا این برداشت به اشتباه از سوی افراد غیر مطلع از معانی لغات، به‌وجود آمد که هم اکنون نیز برخی به اشتباه آن را به جای واژه صنایع دستی به صورت کارِدستی به کار می برند.