ژوستین انه

در آزاد فرانسه ۲۰۰۷، مارتینا ناوراتیلووا گفت که «تهاجم انه حقیقتاً شگفت‌انگیز است ... به نحوی شبیه این است که ما 'فدرر زن' داریم یا مردان 'ژوستین انه مرد' دارند، چراکه she is just head and shoulders above everyone else right now.[9]

بک‌هند تک‌دست او که تا این زمان در تنیس زنان نادر بوده است یکی از قدرتمندترین و دقیق‌ترین‌ها در بازی تنیس بوده است. او قادر بود که بک‌هند خود را بدون هیچ اسپین، تاپ‌اسپین یا اسلایسی بزند و می‌توانست در هر جایی از زمین صاحب وینر شود. بک‌هند او به هنگام تبدیل به دراپ‌شات توانایی غافلگیری حریفان خود را داشت. بک‌هند اسلایسی او از بهترین‌ها در جهان بود. با این وجود فورهند انه عموماً به عنوان خطرناک‌ترین سلاح او به همراه ضربه‌ای که او برای تحمیل کردن بازی می‌نواخت به شمار می‌رفت. در دوران اوج خود، انه مرتب عنوان «winner heavy» را بالاتر از ۲۰ رتبهٰ اول تنیس از آن خود می‌کرد و بیشتر این وینرها، فورهندهای گراندستروک بودند. در هر یک از سه بازی آخر خود در آزاد آمریکای ۲۰۰۷، او بیش از هرکدام از حریفانش، وینر داشت: در یک‌چهارم نهایی در مقابل سرنا ویلیامز ۳۰-۱۷؛ در نیمه‌نهایی مقابل ونوس ویلیامز ۲۹-۲۶؛ و در فینال مقابل اسوتلانا کوزنتسووا ۲۵-۱۱. گرچه انه جثه‌ای به نسبت کوچک داشت، اما سرویس او قوی بود و در سال ۲۰۰۵ در فمیلی سرکل کاپ، ۱۲۲ مایل در ساعت اندازه‌گیری شد (در حدود ۱۹۶ کیلومتر در ساعت).[10] استفاده از پا، بالانس و پوشش زمین (قابل توجه در زمین خاک رس) استثنایی بود و او در تبدیل بازی دفاعی به تهاجمی ماهر بود. انه همواره در مهارت‌های والی عملکرد خوبی داشت و از سرو-اند-والی خصوصاً در طی نزدیک شدن به روزهای پایانی بازی خود با تناوب بیش‌تری استفاده می‌کرد.

ژوستین انه در لیژ به دنیا آمد. پدر او خوزه انه است؛ مادر او، فرانکوس روزیره، یک معلم فرانسه و تاریخ بود که وقتی ژوستین ۱۲ سال داشت فوت کرد. او دو برادر (دیوید و توماس) و یک خواهر (سارا) دارد. او یک خواهر بزرگتر نیز داشت که پیش از تولد ژوستین در یک حادثهٰ رانندگی مرد.[11] در دوسالگی ژوستین، خانوادهٔ او به خانه‌ای در روچفورت که در کنار یک باشگاه تنیس محلی قرار داشت نقل مکان کردند و انه برای اولین بار در آن‌جا تنیس بازی کرد. در شش‌سالگی انه به باشگاه تنیس ساینی پیوست و مربیانش به سرعت متوجه استعداد او در تنیس شدند. او نسبت به سایر بچه‌ها در دوره‌های آموزشی برتری داشت و به طرز قابل توجهی جاه‌طلب و بلندهمت بود.

مادرش به‌طور مرتب او را برای دیدن رقابت‌های آزاد فرانسه به فرانسه می‌برد.[12] انه فینال سال ۱۹۹۲ را در حالی که شخص ایده‌آلش یعنی استفی گرف و مونیکا سلس در آن حضور داشتند دید. گرچه گرف مغلوب شد اما این تجربه بر انه تأثیر گذاشت و به مادرش گفت: «یک روز من در ان‌جا بازی می‌کنم و خواهم برد.»

در ۱۹۹۵، بعد از مرگ مادرش، انه با مربی خود، کارلوس رودریگوئز که تا پایان حرفه‌اش او را هدایت می‌کرد ملاقات کرد. پس از یک مشاجره میان ژوستین و پدرش در مورد حرفهٰ تنیس او و رابطه‌اش با پیر-یس هاردن، به زودی رودریگوئز نه تنها مربی بلکه به طرز مشابهی به یک پدر دوم برای ژوستین تبدیل شد.

در نوامبر ۲۰۰۲، هنین با پیر-یس در Château de Lavaux-Sainte-Anne ازدواج کرد.[13][14] در چهارم ژانویهٔ ۲۰۰۷، انه از تورنمنت‌های بعدی در استرالیا شامل آزاد استرالیا به دلایل شخصی کناره‌گیری کرد. بسیاری از خبرگزاری‌ها خبر از قصد او برای طلاق خبر دادند. بعداً او در وب‌گاه رسمی خود، خبر جدایی از شوهرش را تأیید کرد.[15] هم‌چنین او به نام خود پیش از شوهرکردن، ژوستین انه، به جای ژوستین انه هاردن بازگشت.[16] طلاق او و حادثهٰ رانندگی خطرناک برادر بزرگش کمک کرد تا به کدورت‌ها برای تماس مجدد با خانواده‌اش (which she communicated very openly to the local press) رفع شود. در آزاد فرانسه ۲۰۰۷ بردران و خواهر او برای اولین بار در طی دوران حرفه‌ای او به دیدن بازی او رفتند. در ۳۰ نوامبر ۲۰۰۷، انه آکادمی تنیس خود را با نام «Club Justine N1»[11] (در فرانسوی، «N1» به مانند «انه» تلفظ می‌شود.)