چقا سیف‌الدین

{زبان مردم این روستا همچون بسیاری از روستاهای مجاور ترکی است. وجود نامهای ترکی برای اراضی متعلق به روستا و نقاط مجاور آن، همچون یوخاری چای (رودخانهٔ بالا)، آلما بولاغی (چشمهٔ سیب)، یکه دره (درهٔ بزرگ) و … موید این مسئله است. ساکنین این روستا اشترانکوه را که در فاصله هفتاد کیلومتری جنوب آن‌ها واقع است، «قارلی داغ» یعنی «کوه برفی» می‌نامند زیرا دامنه شمالی این کوه رو به این روستا است و به دلیل تابش کم خورشید به دامنه شمالی، در طول سال پوشیده از برف است. اما به دلیل تأثیر و نفوذ زبان فارسی، زبان ترکی در این منطقه همچون بسیاری از مناطق ترک زبان و آذری زبان ایران رو به فراموشی و انحطاط است. مهاجرت گسترده جوانان این روستا به پایتخت و سایر شهرها مانع رشد جمعیت این روستا شده است، با این وجود در قیاس با روستاهای اطراف، جمعیت جوانتری دارد. مردم این روستا روحیه کارآفرینی از خود نشان داده‌اند. در روستای چقا سیف الدین چند کارگاه تولیدی کوچک از قبیل کارگاه چاپ روسری، کارگاه تعمیر و تولید ادوات کشاورزی، و کارگاه ترکیب اسید، فعال هستند؛ ولی پیشهٔ غالب مردم این روستا زراعت و دامداری است.

مردم این روستا تماماً مسلمان شیعه هستند. در ماه محرم و صفر (ماه‌های اول و دوم از تقویم قمری) برای بزرگداشت ا م ا م حسین ( ع ) و ماجرای کربلا به عزاداری‌های گسترده می‌پردازند. ویژگی شاخص عزاداری در این روستا اجرای مراسم شبیه خوانی یا تعذیه (نمایشی آهنگین از واقعهٔ روز دهم ماه محرم سال ۶۱ ه.ق. در صحرای کربلا در مرکز عراق) ده روز در ماه محرم، و ده روز و ده شب در ماه صفر در محلی به نام حسینه (سالن اجرای نمایش سوگواری) است.

چغاسیف الدین مانند بسیاری از روستاهای ایران دارای قدمت تاریخی است. در سال ۱۳۷۸ ه.ش. سکه‌های زیادی مربوط به اواخر دوران ساسانیان و اوایل دوران اسلامی از روی تپهٔ بزرگی به نام «یکه دره» در نزدیکی این روستا کشف شد. همچنین تپه‌ای تاریخی در گورستان این روستا قرار دارد که به دلیل غفلت و عدم اطلاع‌رسانی، مورد حفاری‌های غیرقانونی قرار گرفته و تا حد زیادی تخریب شده است.

این روستا دارای راه آسفالت، خطوط تلفن برای تمام منازل و گاز خانگی است.} گرد آورنده: محمد صادقی چقا سیف‌الدین (خمین) یا چغا سیف الدین، روستایی از توابع بخش کمره شهرستان خمین در استان مرکزی ایران است.