چشم‌بین
چشم‌بین، دستگاه معاینه چشم یا افتالموسکوپ (به انگلیسی: Ophthalmoscope) ابزاری است که برای معاینه چشم بکار می‌رود. برای ارزیابی سلامت شبکیه و زجاجیه چشم، افتالموسکوپ ابزاری بسیار مهم به‌شمار می‌آید.
در معاینه ته چشم با چشم‌بین، تورم دیسک اپتیک یا papilledema به ویژه در بیماران مبتلا به سردرد، علامتی کلیدی به‌شمار می‌آید. این علامت می‌تواند نشانگر افزایش در فشار درون جمجمه (ICP) به دلیل عواملی چون ازدیاد غیرعادی مایع درون مغزی، افزایش خوش‌خیم فشار درون جمجمه، یا تومور مغز باشد. معاینات منظم چشم به وسیلهٔ افتالموسکوپ در بیماران مبتلا به دیابت (هر ۶ ماه تا ۱ سال) برای تشخیص زودهنگام شبکیه‌رنجوری دیابتی اهمیت خاصی دارد.
در فشار خون بالای شریانی، تغییرات شبکیه چشم در اثر فشار خون بالا می‌تواند نشانگر تغییرات مشابه در عروق مغزی بوده و در پیش‌بینی حوادث عروق مغزی (سکته مغزی) بکار آید.
تاریخچه
اختراع دستگاه معاینه چشم، توسط علی بن عیسی کحال که مشاهده و معاینه شبکیه چشم را امکان‌پذیر ساخت، انقلابی در چشم پزشکی اروپا به وجود آورد. اگر چه افتالموسکوپ در ابتدا در سال ۱۸۴۷ توسط چارلز ببیج اختراع شد، اهمیت آن تا سال ۱۸۵۱، هنگامی که توسط هرمان فون هلمهولتز دوباره و به‌طور مستقل اختراع گردید، نا شناخته باقی ماند. در سال ۱۹۱۵، جاش ذیل و جان پالومبو اولین چشم‌بین قابل حمل در دست با قابلیت نوردهی مستقیم را اختراع کردند. این ابزار، پیشگام افتالموسکوپ‌هایی محسوب می‌شود که هم‌اکنون توسط پزشکان در سراسر جهان استفاده می‌گردند. شرکت Welch Allyn بر پایه این اختراع بنیان نهاده شد.
انواع
دو نوع عمده چشم‌بین وجود دارد:
- چشم‌بین مستقیم
- چشم‌بین غیرمستقیم
منابع
[کتاب]نگرشی بر تأثیر طب اسلامی در اروپا/سید علیرضا گلشنی، زینب رنجبران. وضعیت نشر،: تهران: چوگان، ۱۳۹۲.