پیلونفریت

پیلونفریت (به انگلیسی: pyelonephritis) عفونت دستگاه توبولوانترستیشیال کلیه را معمولاً تحت عنوان پیلونفریت شناسایی می‌کنند. در این حالت التهاب باعث در گیری مجاری جمع‌کننده ادرار و پارانشیم کلیه می‌شود. همچنین یکی از علل ابتلا به هماچوری غیر گلومرولی می باشد. [1]

آناتومی کلیه و مجاری ادراری
پیلونفریت
یک ریزنگار رنگی، نشان دهنده ماکروفاژها و سلول‌های غول‌آسا در یک بیمار پیلونفریت گزانتوگرانولوماتوز.
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
تخصصاورولوژی
آی‌سی‌دی-۱۰N10-N12, N13.6, N20.9
آی‌سی‌دی-9-CM590.0, 590.1, 590.3, 590.8, 590.81
دادگان بیماری‌ها11052 29255 31522
مدلاین پلاس001274
ئی‌مدیسینped/۱۹۵۹
پیشنت پلاسپیلونفریت
سمپD011704

انواع

  • پیلونفریت حاد
  • پیلونفریت مزمن
  • پیلونفریت گرانولوماتوز
  • پیلونفریت گزانتوگرانولوماتوز
  • پیلونفریت آمفیزماتوس

زمان بروز

این بیماری در سه پیک سنی شیوع بیشتری دارد:

  • دوران کودکی
  • زنان در سنین باروری
  • مردان و زنان بالای ۶۰ سال

هر دو نوع پیلونفریت حاد و مزمن می‌توانند با نقایص انسدادی، اکتسابی یا مادرزادی مجاری ادراری تحتانی همراهی داشته باشند.[2]

جستارهای وابسته

عفونت ادراری

پانویس

  1. koff-Rubin
  2. Stamey

منابع

  • koff-Rubin NE, Cotran RS, Rubin RH. Urinary tract infection, pyelonephritis and reflux nephropathy. In Brenner

BM (ed.): The kidney, ed. 6. Philadelphia, 2000, W.B. Saunders, pp.1449-1508.

  • Stamey T A. Pathogenesis and treatment of urinary tract infection. Baltimore, 1980, Williams & Wilkins.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.