پیاله

پیاله یا پیغاله کاسهٔ کوچک یا قدحی از شیشه یا بلور است که در آن شراب ریزند. گاه به آن «جام» یا «ساغر» نیز می‌گویند.[1]ازمعروف ترین پیاله میتوان به پیاله نیگی اشاره کرد.

پیاله نقره، اسپانیا، قرن ۱–۲ پیش از میلاد
پیاله‌ای سرامیکی با نقش هشت‌پا و دلفین، ۵۱۰–۵۰۰ پیش از میلاد، وابیه

واژه

واژهٔ «پیاله» در زبان‌های اروپایی هم دیده می‌شود.

بر اساس لغتنامه دهخدا، گویا واژهٔ «پیاله» دراصل یونانی بوده و اعراب از آن «فیالجه» ساخته‌اند یا اینکه یونانی‌ها آن را از ایرانیان گرفته و به همین معنی به کار برده‌اند.[1]

در فارسی کنونی افغانستان پیاله به چم استکان است.

در اروپای باستان

در اروپای دوران قدیم به آن Phile یا Patera (به لاتین) می‌گفته‌اند. و آن ظرف فلزی یا سرامیکی گرد، کم عمق و بدون دسته‌ای بوده که در مرکز آن فرو رفتگی وجود داشته است. وجود گودی برای تسهیل در نگهداری ظرف بوده. از پیاله در یونان باستان برای ساغرریزی استفاده می‌شده است.[2]

جستارهای وابسته

پانویس
  1. علی‌اکبر دهخدا و دیگران، سرواژهٔ «پیاله»، لغت‌نامهٔ دهخدا (بازیابی در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۳).
  2. Jongh, The Companion Guide to Greece, 512.

منابع
  • Jongh, Brian De (2000). The Companion Guide to Greece. Companion Guides. ISBN 978-1-900639-35-4. Retrieved ۲۰۱۳-۰۹-۱۳.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.