پل بند
پل بند یا شادروان گونه‌ای پل بود که بر روی آب رودخانه‌ها بسته می شد.
کاربرد
کاربرد سه گانه‌ای داشت،گذشته از نقش گذر از آن،به کمک دیوار بلندی از سنگ و آجر بنام بند سبب ذخیره آب در موقع بالا آمدن می گردید و در وقت لزوم به مصرف کشاورزی و... می رسید.همچنین چند آسیاب در مسیر شاخابه‌های آن قرار داشت که به آسیاب کردن گندم و دانه‌های دیگر می پرداختند.از جمله این پل بند‌ها شادروان یا پل بندی است که در دزفول و شهرهای دیگر خوزستان وجود داشته‌است.)[1] بندامیر بر روی رودخانه کر در فارس نیز یکی از همین پل بندهاست که آن بزرگ ترین آن در ایران می باشد .
منابع
- دیار شهریاران/احمد اقتداری
- دیار شهریاران/احمد اقتداری
- واژه نامه سنتی معماری ایران/صادق شمس
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.