پرسش جهت‌دار
سؤال جهت‌دار یا سؤال مرکب پرسشی است که حاوی یک پیش‌فرض یا بحث ناموجه یا نامربوط باشد (به عنوان مثال، فرض مجرم بودن طرف پرسش‌شونده).[1]
رویارویی
یک راه معمول برای مقابله با این مغالطه این است که پاسخ بله یا نه به آن سؤال ندهیم بلکه فرض پشت سؤال را به چالش بکشیم. مثلاً یک پاسخ مناسب به این پرسش که «آیا شما دیگر همسر خود را کتک نمی‌زنید؟» این خواهد بود که «من هرگز همسرم را کتک نزده‌ام!».[2] چنین پاسخی ابهام را از سؤال برمی‌دارد و مغالطه را بی‌اثر می‌کند. اما مغلطه‌گران معمولاً آموخته‌اند که جلوی این ترفند برای خنثی کردن مغلطه‌شان را با این پرسش بگیرند که «لطفاً از پاسخ دادن به سؤال مشخص من طفره نروید؛ بله یا نه؟».
منابع
- Gregory Bassham (2004). Critical Thinking. McGraw-Hill. ISBN 978-0-07-287959-9.
- Layman, C. Stephen (2003). The Power of Logic. p. 158.
Informal مغالطه | |
|---|---|
| Equivocation |
|
| Question-begging fallacies |
|
| Correlative-based fallacies |
|
| Illicit transference |
|
| Secundum quid (ignoring qualifications) |
|
| Faulty generalization |
|
| Vagueness / ابهام |
|
| Questionable cause |
|
| |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.