پاندیاتونیک‌گرایی

پاندیاتونیک‌گرایی یا پٙن‌دیاتونیک‌گرایی یک تکنیک موسیقایی مبتنی بر استفاده از گام دیاتونیک در مقابل گام کروماتیک بدون در نظر گرفتن محدودیت‌های ناشی از تونالیته و درک رایج ما از کارکرد «فونکسیونال» و مناسبات میان آن‌هاست.

آکورد پاندیاتونیک از سمفونی مزامیر استراوینسکی، موومان سوم. ( گوش‌کردن ) (Andriessen & Schönberger 2006, ۵۷)

پیشینه

اصطلاح پاندیاتونیک‌گرایی توسط نیکلاس اسلونیمسکی در ویرایش دوم کتاب «موسیقی از ۱۹۰۰تاکنون»، برای توصیف ساختارهای آکوردی مشتق شده از هفت درجه گام دیاتونیک استفاده شد که «آزادانه و در اعتدالی دموکراتیک به کار رفته‌اند».

ویژگیهای تکنیکی

بکارگیری آکوردهای «سه‌صدایی» به همراه آکورد شش، هفت یا «آکورد نه» که به ساختار آنها پیوسته‌اند (در قالب «آکورد با نت اضافه»[persian-alpha 1])، رایج‌ترین روش در پاندیاتونیک‌گرایی است. در حالیکه منطبق بر تعریف «سولونیمسکی»، بنیادی‌ترین فرم آن وجود یک باس «غیرهارمونیک» است.

آثار مبتنی بر پاندیاتونیک

آثار موسیقی زیر شامل مکتب پاندیاتونیک‌گرایی می‌شوند:

  • بیتلز
    • "او را به خروج از خانه" ([[#CITEREF|]])
    • "این پسر" ([[#CITEREF|]] ذکر شده در [[#CITEREF|]])
  • آرون کوپلند
    • آپالاچی بهار ([[#CITEREF|]])
  • کلود دبوسی
    • "La cathédrale engloutie" از Préludesکتاب ۱ ([[#CITEREF|]])
    • لا Damoiselle élue ([[#CITEREF|]])
    • "Voiles" ([[#CITEREF|]])
  • جرج گرشوین
    • تغییرات در "من ریتم" ([[#CITEREF|]])
  • موریس راول
    • Rigaudon از Le tombeau د Couperin ([[#CITEREF|]])
  • استیو رایش
    • کویر موزیک ([[#CITEREF|]])
    • Tehillim ([[#CITEREF|]])
  • ند Rorem
    • کوارتت زهی شماره ۲ ([[#CITEREF|]])
  • Déodat د Séverac
    • "Temps de neige" ([[#CITEREF|]])
  • ایگور استراوینسکی
    • کنسرتو برای پیانو و سازهای بادی ([[#CITEREF|]])
  • هیتور ویلالوبس
    • کوارتت زهی شماره ۱۰ ([[#CITEREF|]])

جستارهای وابسته

یادداشت
  1. Added tone chord

منابع
  • Andriessen, Louis, and Elmer Schönberger. 2006. The Apollonian Clockwork: On Stravinsky. Amsterdam: Amsterdam University Press. شابک ‎۹۷۸۹۰۵۳۵۶۸۵۶۹.
  • Anon. 2001. "Pandiatonicism". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan Publishers.
  • Dahlhaus, Carl, Julian Anderson, Charles Wilson, Richard Cohn, and Brian Hyer. 2001. "Harmony". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan Publishers.
  • Daniels, Arthur. 1966. "Heitor Villa-Lobos: String Quartet No. 10" (review). Notes, second series 22, no. 3 (March): 1108.
  • Everett, Walter. 1999. The Beatles as Musicians: Revolver Through the Anthology. Oxford. شابک ‎۹۷۸۰۱۹۵۱۲۹۴۱۰.
  • Everett, Walter. 2001. The Beatles as Musicians: The Quarry Men Through Rubber Soul. Oxford and Bew York: Oxford University Press. شابک ‎۹۷۸−۰−۱۹−۵۱۴۱۰۵−۴.
  • Hepokoski, James A. 1984. "Formulaic Openings in Debussy". 19th-Century Music 8, no. 1 (Summer): 44–59.
  • Jaffe, Stephen. 1992. "Conversation between SJ and JS on the New Tonality". Contemporary Music Review 6, no. 2:27–38.
  • Kennedy, Michael. 2006. "Pandiatonicism". The Oxford Dictionary of Music, second edition, revised; edited by Joyce Bourne. Oxford and New York: Oxford University Press. شابک ‎۹۷۸−۰−۱۹−۸۶۱۴۵۹−۳.
  • Kostelanetz, Richard. 2013. A Dictionary of the Avant-Gardes. London and New York: Routledge. شابک ‎۹۷۸۱۱۳۶۸۰۶۱۹۳. Kostelanetz appears to be quoting Slonimsky.
  • Latham, Alison (ed.). 1992. "Pandiatonicism [Pandiatonism]". The Oxford Companion to Music. Oxford and New York: Oxford University Press.
  • Machlis, Joseph. 1979. Introduction to Contemporary Music, second edition. New York and London: W. W. Norton & Company. شابک ‎۰−۳۹۳−۰۹۰۲۶−۴.
  • Mann, William. 1963. "London". Times (December 27).
  • Schiff, David. 1997. Gershwin: Rhapsody in Blue. Cambridge Music Handbooks. Cambridge and New York: Cambridge University Press. شابک ‎۹۷۸۰۵۲۱۵۵۹۵۳۹.
  • Simms, Bryan R. 1986. Music of the Twentieth Century: Style and Structure. New York: Schirmer Books; London: Collier Macmillan Publishers. شابک ‎۰−۰۲−۸۷۲۵۸۰−۸.
  • Slonimsky, Nicolas. 1938. Music since 1900, second edition. New York: W. W. Norton Company, Inc.
  • Slonimsky, Nicolas, 1947. Thesaurus of Scales and Melodic Patterns. New York: Charles Scribner’s Sons. شابک ‎۰−۰۲−۶۱۱۸۵۰−۵. Reprinted, Schirmer Trade Books, 1975. شابک ‎۹۷۸−۰۸۲۵۶۱۴۴۹۱.
  • Slonimsky, Nicolas. 2000. The Listener's Companion: The Great Composers and Their Works, edited by Electra Yourke. New York: Schirmer Trade Books. شابک ‎۹۷۸۰۸۲۵۶۷۲۷۸۱.
  • Strassburg, Robert. 1976. "Ned Rorem: String Quartet No. 2" (review). Notes, second series 33, no. 1 (September): 166.
  • Tymoczko, Dmitri. 2011. A Geometry of Music: Harmony and Counterpoint in the Extended Common Practice. Oxford and New York: Oxford University Press. شابک ‎۹۷۸−۰−۱۹−۹۷۱۴۳۵−۳.
  • van den Toorn, Pieter. 1975. "Some Characteristics of Stravinsky's Diatonic Music". Perspectives of New Music 14, no. 1. (Autumn-Winter): 104–38.
  • Waters, Robert Francis. 2008. Déodat de Séverac: Musical Identity in Fin de Siècle France. Aldershot, Hants. , and Burlington, VT: Ashgate Publishing. شابک ‎۹۷۸۰۷۵۴۶۴۱۰۵۶.
  • Woodward, James Charles. 2009. A System for Creating Pandiatonic Music. Arizona State University. شابک ‎۹۷۸۱۱۰۹۱۴۷۲۲۳.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.