هنر دیجیتال

هنر دیجیتال (به انگلیسی: Digital art)، اصطلاحی عمومی برای گستره‌ای از آثار هنری و شیوه‌هایی است که از فناوری دیجیتال بعنوان بخش ضروری فرایند خلق و/یا ارائه استفاده می‌کند. واژه ی دیجیتال نماینده ی نخست: رسانه ی نشان دادن یا نمودن اثر است و دوم: ابزار تولید هنر. از دههٔ ۱۹۷۰ نام‌های مختلفی برای آن بکار رفته، از جمله هنر رایانه و هنر چندرسانه‌ای؛ و هنر دیجیتال خودش تحت اصطلاح کلی‌تر هنر رسانهٔ جدید قرار گرفته است.

تاثیر فناوری دیجیتال باعث دگرگونی فعالیت‌هایی مانند نقاشی، رسم، مجسمه‌سازی ، هنرهای صوتی و موسیقی شده است، در حالی که شکل‌های جدید مانند نقاشی دیجیتال، هنر اینترنت، اینستالیشن یا هنر چیدمان دیجیتال، و واقعیت مجازی، بعنوان شیوه‌های هنری شناخته می‌شوند. به‌طور کلی‌تر اصطلاح هنرمند دیجیتال برای توصیف هنرمندی بکار می‌رود که از فناوری‌های دیجیتال در تولید هنر بهره می‌گیرد. در یک مفهوم گسترده، «هنر دیجیتال» اصطلاحی است که به هنر معاصر که از روش‌های تولید انبوه یا رسانه دیجیتال بهره می‌برد گفته می‌شود.

به طور مثال «ویدیو آرت» ها رسانه دیجیتال دارند و فقط وُ فقط با این رسانه می توانند وجود پیدا کنند، تنها با این رسانه می توانند خود را در اختیار مخاطب بگذارند. اما «تئاتر» رسانه ای غیر دیجیتال دارد و آن را به روی «صحنه» به مخاطب عرضه می کنند. در هنرهای مدرن همچون «اینستالیشن» ممکن است از رسانه های ترکیبی سود برده شود، مثلاً اینگونه اجرا شوند که: صحنه وُ بازی بازیگران وُ دیگر چیزها ایستاده یا نشسته، در پس زمینه هم، نمایش انیمیشن روی یک «ال ایی دی» بزرگ و یا نمایش از طریق ویدیو پروژکتورها.[1]