هم‌جنس‌کامگی

اصطلاح "هم‌جنس‌کام" با خود وزن دسته‌بندی‌های مدرن در خصوص عشق و تمایل را حمل می‌کند که ممکن است اینگونه دسته‌بندی‌ها و نگاه‌ها در گذشته وجود نداشته باشند. همجنس گرایی آنطور که ما امروزه آن را می‌شناسیم، در گذشته به عنوان دسته‌بندی‌ای مجزا از انسان‌ها وجود نداشت و شکل‌گیری آن به عنوان موضوعی مجزا در اواسط قرن بیستم شکل گرفت، هرچند از زودتر از آن شروع شده بود:

پژوهشگرانی مانند ایو موسوفسکی سجویک و دیوید هالپرین متاثر از میشل فوکو، استدلال کرده‌اند که گفتمان‌های عمومی دورهٔ ویکتوریایی، و به طور خاص گفتمان روان‌پزشکی و حقوقی، موجب شکل‌گیری "همجنسگرا" به عنوان دسته‌بندی دوری از افراد گردید؛ دسته‌بندی‌ای که توسط سکس‌شناس هایی مانند ریچارد فون کرافت و هاولوک الیس قوت بیشتری گرفت؛سکس شناس‌هایی که به جای ارائهٔ تصویری وجودی از موضوع، تصویری آسیب‌شناختی از همجنسگرایی ارائه کردند. یکی از نتایج این نوع گفتمان این بود که "همجنسگرا" که اغلب به عنوان یک فاسدکنندهٔ بی گناه نشان داده می‌شد که استعدادی نسبت به تباهی و شاهدبازی داشت—تجسمی ضروری برای کامش‌شناسان اواخر دورهٔ ویکتوریایی که استمرار وجود شاهدباز را در "همجنسگرا" یافتند. (کیلور، تمایلات مترشح، صفحه ۳۳))

مرد برهنه لیمده, اثر الکساندر لسر (۱۸۳۷)، موزه ملی ورشو. این اثر در نمایشگاه موقت هنر هم‌جنس‌کام به نمایش درآمده بود.

با وجود دسته‌بندی‌های معاصر که دائماً در حال تغییر و تکامل هستند، افراد هم‌جنس همیشه با یکدیگر تشکیل ارتباطات نزدیک و صمیمی داده‌اند (که بسیاری از آن‌ها علاوه بر عاطفی، شهوانی نیز بوده‌اند) و که از جمله موارد جالب توجه دوستی‌های عاشقانه است. این دوستی‌های عاشقانه، که ممکن است شامل آمیزش نیز می‌شده باشند یا نه، عموماً با خصیصهٔ وابستگی عاطفی شدید شناخته می‌شدند که برای افراد امروزی ممکن است هم‌جنس‌کامانه باشند.

سنتی دیرینه از هم‌جنس‌کامگی در شعر وجود دارد.

از برجسته‌ترین نمونه ها در باختر زمین، غزلواره‌های ویلیام شکسپیر است. هرچند برخی منتقدان به انگیزه حفظ اعتبار ادبی آثار شکسپیر بر غیر اروتیک بودن سرشت آنها پافشاری دارند، آنان اختلافی در این که بیشینۀ غزلواره ها به روشنی اشعار عاشقانه مرد-مرد را نشان میدهند، ندارند. تنها شاعر دیگر دورهٔ رنسانس که اشعار هم‌جنس‌کام در آثار او مشهود است، ریچارد بارنفیلد است که امروزه به‌طور گسترده باور بر این است که اشعار او بر آثار شکسپیر اثر گذاشته‌اند.[9]

سنت هم‌جنس‌کامگی مرد و مرد شامل اشعار از شاعرانی همچون ابونواس اهوازی، والت ویتمن، فدریکو گارسیا لورکا، ویستن هیو آودن، فرناندو پسوآ و آلن گینزبرگ می‌باشد.

در سنت زن و زن شاعران مانند سافو, "مایکل فیلد" و مورین دوفی وجود دارند. امیلی دیکنسون تعدادی از شاعران و نامه‌های خود را با مضامین هم‌جنس‌کامانه خطاب قرار داده‌است.

مهم‌ترین نمونه‌های سینما در این خصوص دارای ترسیمی مثبت از احساسات هم‌جنس‌کام در روابط هستند و این موضوع در فیلم‌های بلند و آثار تئاتری به کار گرفته شده‌است و تولیدکنندگان دارای گرایش به همجنس به خوبی از آن بهره گرفته‌اند. مثال‌های موفق عبارت‌اند از: دختر یونیفورم‌پوش، آلمان (۱۹۳۱)؛ پسران چرم‌پوش، انگلستان (۱۹۶۴)؛ خیزش اسکورپیو، ایالات متحده (۱۹۶۴)؛ مرگ در ونیز، ایتالیا (1971)؛ خدمتکار مدنی برهنه، انگلستان (۱۹۷۵)؛ سباستین، انگلستان (۱۹۷۶)؛ ظالمانه!، کانادا (۱۹۷۷)؛ رختشویخانه زیبای من، انگلستان (۱۹۸۵)؛ کوهستان بروکبک، ایالات متحده (۲۰۰۵)؛ قوی سیاه، ایالات متحده (۲۰۱۰)؛ کارول، انگلستان/ایالات متحده (۲۰۱۵).

نگاه کنید به: فهرست فیلم‌های مربوط به دگرباشان جنسی.

• یائویی
• یوری