نیکولای گیکالو

نیکولای فیودروویچ گیکالو (روسی: Николай Фёдорович Гикало‎؛ ۸ مارس ۱۸۹۷ – ۲۵ آوریل ۱۹۳۸(1938-04-25) ) یک سیاست‌مدار و انقلابی اوکراینی اهل اتحاد جماهیر شوروی بود.

نیکولای گیکالو
دبیر کل حزب کمونیست آذربایجان
مشغول به کار
۱۹۲۹ – ۱۹۳۰
اطلاعات شخصی
زاده۸ مارس ۱۸۹۷
اودسا
درگذشته۲۵ آوریل ۱۹۳۸ (۴۱ سال)
مسکو
ملیتامپراتوری روسیه
حزب سیاسیحزب کمونیست اتحاد شوروی

وی در ۱۹۱۵ به ارتش امپراتوری روسیه پیوست.

در ژوئیه ۱۹۱۷ به عضویت حزب بلشویک در آمد. در جریان جنگ داخلی روسیه فرماندهی ارتش سرخ را در نبرد با ارتش سفید در منطقه قفقاز شمالی برعهده داشت. در سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۱، گیکالو به ایران فرستاده شد و فرماندگی ارتش سرخ جمهوری شورایی سوسیالیستی گیلان را به عهده گرفت.

از آوریل تا ژوئن ۱۹۲۹ دبیر کل حزب کمونیست ازبکستان، از ۱۹۲۹ تا اوت ۱۹۳۰ دبیر کل حزب کمونیست آذربایجان و از ۱۸ ژانویه ۱۹۳۲ تا ۱۸ مارس ۱۹۳۷ دبیر کل حزب کمونیست بلاروس بود. وی در جریان پاکسازی بزرگ دستگیر شد، به توطئه علیه دولت شوروی متهم شد و در ۲۵ آوریل ۱۹۳۸ اعدام شد.

یک شهر در چچن به نام او نام‌گذاری شده است.

وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون درجه پرچم سرخ و نشان لنین شده است.

منابع
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.