نیدل‌استیک

نیدل‌استیک (به انگلیسی: Needlestick)که در گفتار پزشکی نیدل‌استیک شدن نامیده می‌شود[1][2][3][4] یا زخم سر سوزن٬ در بین کارکنان جامعه پزشکی و سلامت و نیز سازمان‌های بیمه‌گر٬ به هرنوع سوراخ شدن پوست توسط سوزن یا شئ نوک تیز به صورت تصادفی و در هنگام مداخلات پزشکی یا پرستاری گفته می‌شود. زخم سر سوزن توسط یک سرنگ نو و استریل به‌خودی خود هیچ خطری را بدنبال ندارد. بزرگترین نگرانی زمانی بروز می‌کند که سوراخ شدن پوست توسط یک سرنگ استفاده‌شده و آلوده به خون بیمار باشد که در این میان بیشترین خطر برای ابتلا به ویروس هپاتیت بی(HBV)٬ هپاتیت سی(HCV) و اچ‌آی‌وی(HIV یاایدز) منجر به نگرانی خواهد شد.[5]

زخم سر سوزن
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰W46
آی‌سی‌دی-9-CME92.05
سمپD016602

ازاین بین میزان آلودگی با ویروس هپاتیت بی با بیشترین احتمال (حدود ۳۰ درصد) و ویروس ایدز با کمترین احتمال (حدود ۰/۸ درصد) قرار دارد و ویروس هپاتیت سی بااحتمال متوسط آلودگی (بین ۳ تا ۵ درصد) مابین این دو قرار می‌گیرد.

کنترل

درصورت بروز زخم سوزن‌زدگی هنگام درمان بیمار سروپوزیتیو و با توجه به واکسیناسیون پرسنل پزشکی-بهداشتی علیه هپاتیت بی بیشترین تمرکز بر هپاتیت سی (با توجه به احتمال پایین ابتلا به ایدز) قرار می‌گیرد. در مرحلهٔ ابتدایی حادثه آزمایش کلی ابتلا به هپاتیت انجام می‌گیرد و درصورتی‌که سالم باشد پس از شش هفته(۴۰ روز) و در دومین مرحله آزمایش ویروس هپاتیت سی (HCV RNA) انجام می‌گیرد و در سومین مرحله پس از سه ماه(۹۰ روز) آزمایش همزمان ار.ان.ای ویروس (HCV RNA) و پادتن آن (HCV Antibody) انجام شده و در مرحله چهارم یا پایانی و پس از شش ماه تنها آزمایش پادتن (HCV Antibody) انجام می‌پذیرد تا شخص اطمینان یابد که آلوده نشده‌است.[6]

پیش‌گیری

جعبه جمع‌آوری وسایل تیز و برنده نصب‌شده در بیمارستان

گام‌های پیشگیرانه در سطح‌های مختلف شامل کاهش یا حذف استفاده از وسایل نوک تیز و برنده تا آنجا که ممکن است٬ مهندسی کنترل٬ کنترل‌های اداری از جمله آموزش و ارائه منبع کافی٬ استفاده از ابزار (بجای انگشتان دست) و دوری‌جستن از دست به دست کردن ابزار نوک تیز و برنده و احتیاط به‌ویژه برداشتن و گذاشتن درپوش سوزن در سرنگ که یکی از مهم‌ترین دلیل‌های زخم سر سوزن است. خط مشی‌های بهداشتی و استاندارد عملکرد در مورد برداشتن و گذاشتن درپوش سرنگ‌ها همواره بهترین و ایمن‌ترین روش را پیش روی پرسنل قرار می‌دهد. در تمام بخش‌های بیمارستانی و سلامت و بهداشت سیفتی باکس و ظروف جمع‌آوری پسماندهای تیز و برنده مانند سوزن و ... باید قرار داده شده و پرسنل موظف به قرار دادن همه ابزار تیز و برنده دورانداختنی در این جعبه‌ها شده‌اند. جعبه‌ها بنا به منبع‌های مالی مرکز درمانی یا از جنس پلاستیک درجه یک یا فلزی و با محل ویژه جهت قلاب کردن سوزن از سرنگ جهت جدانمودن آن هستند.[7]

در بیشتر کشورهای پیشرفته جابجایی و حرکت پرسنل پزشکی-بهداشتی با سرنگ بدون درپوش جرم محسوب شده و مستوجب جزاهای سنگین اداری می‌باشد.[8]

منابع

  1. «بررسي مواجهه شغلي با نيدل استيک». دانشگاه علوم‌پزشکی تهران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ مارس ۲۰۱۴.
  2. «جراحت ناشی‌از نيدل استيک شدن». نشریه بیماریهای عفونی و گرمسیری. ۱۳۸۸.
  3. «"نیدل استیک" شدن را جدی بگیرید». ایسنا. مهر۹۳. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  4. «نیدل‌استیک پزشکان و پرستاران». خبرگزاری فارس. مهرماه ۹۳. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  5. Prüss-Ustün A, Rapiti E, Hutin Y (دسامبر2005). "Estimation of the global burden of disease attributable to contaminated sharps injuries among health-care workers". ژورنال پزشکی صنعتی. 48 (6): ص۴۸۰. doi:10.1002/ajim.20230. PMID 16299710. Check date values in: |date= (help)
  6. Makary MA, Al-Attar A, Holzmueller CG; et al. (June 2007). "Needlestick injuries among surgeons in training". N. Engl. J. Med. 356 (26): 2693–9. doi:10.1056/NEJMoa070378. PMID 17596603.
  7. «كارگاه آموزشی پیشگیری از نیدل استیك شدن». دانشگاه جندی‌شاپور اهواز. خرداد۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۴. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  8. «Preventing Needlestick Injuries in Health Care Settings». NIOSH.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.