نوع انتزاعی

کلاس‌های انتزاعی را به چند روش می‌توان ساخت، اشاره‌کرد، یا شبیه‌سازی نمود:

• به کمک کلیدواژه abstractدر تعریف کلاس، که این موضوع در جاوا، D و C# وجود دارد.
• با شامل کردن آن در تعریف کلاس، یک یا بیشتر شگرد انتراعی (که در C++ به آن توابع مجازی خالص گفته می‌شود)، که کلاس آن را تعریف کرده‌است تا به عنوان بخشی از پروتکل آن بپذیرد، اما هیچ پیاده‌سازی برای آن موجود نیست.
• با ارث‌بری از یک نوع انتزاعی، و عدم رونویسی همه ویژگی‌های غیرموجود که برای تکمیل تعریف کلاس لازم است. به زبان دیگر، یک نوع فرزند که همه شگردهای انتزاعی را از والدش پیاده‌سازی نمی‌کند، خودش یک نوع انتزاعی می‌شود.[3][4]
• در خیلی از زبان‌های دارای نوع پویا، مثل اسمال‌تاک، هر کلاسی که یک شگرد را به this ارسال کند، اما آن متد را پیاده‌سازی نکند، را می‌توان انتزاعی درنظر گرفت. (با این حال در خیلی از این زبان‌ها مثل آبجکتیو-سی، تا زمان استفاده از آن کلاس، خطایی تشخیص داده نمی‌شود، و پیام، نتایج را در پیام خطای استثنا برمی‌گرداند، مثل "Does not recognize selector: xxx" به صورت - [NSObject doesNotRecognizeSelector:(SEL)selector]] در موقع تشخیص یک شگرد پیاده‌سازی نشده فراخوانی می‌شود).

//By default, all methods in all classes are concrete, unless the abstract keyword is used.
abstract class Demo {
    // An abstract class may include abstract methods, which have no implementation.
    abstract public int sum(int x, int y);

    // An abstract class may also include concrete methods.
    public int product(int x, int y) { return x*y; }
}

//By default, all methods in all interfaces are abstract, unless the default keyword is used.
interface DemoInterface {
    [abstract] int getLength(); //Abstract can be used here, though is completely useless

    //The default keyword can be used in this context to specify a concrete method in an interface
    default int product(int x, int y) {
        return x * y;
    }
}

انواع انتزاعی یک ویژگی مهم در زبان‌های OOP با نوع‌دهی ایستا هستند. خیلی از زبان‌های با نوع‌دهی پویا ویژگی‌های معادل در آن‌ها موجود نیست (حتی در موقع استفاده از نوع‌دهی اردکی، انواع انتزاعی لازم نیستند)؛ با این حال، تریت‌ها در بعضی از زبان‌های دارای نوع‌دهی پویا مدرن یافت می‌شوند.

بعضی از نویسندگان گفته‌اند که کلاس‌ها یا باید کلاس‌های برگ باشند (بدون زیرنوع) یا اینکه انتزاعی باشند.[5][6]

انواع انتزاعی از این نظر مهم‌اند که از آن‌ها می‌توان برای تعریف و تحمیل یک «پروتکل» استفاده کرد؛ که پروتکل مجموعه ای از عملیات است که همهٔ اشیایی که پروتکل را پیاده‌سازی می‌کنند، باید از آن پشتیبانی کنند.

انواع انتزاعی بخش مهمی از «مدل شگرد الگو» می‌باشد.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Abstract type». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ بهمن ۱۳۹۹.