نوتوکورد

در مبحث اندام‌زایی، نوتوکورد (به انگلیسی: Notochord)، جسمی میله‌ای شکل است که با موادی مشابه با غضروف ساخته شده. اگر یک گونه در هر مرحله از چرخه زندگی خود دارای نوتوکورد باشد، براساس تعریف به آن طنابدار می‌گویند. نوتوکورد در طول محور قدامی-خلفی ("جلو به عقب") قرار داشته و اغلب به سطح پشتی جانور نزدیک تر است تا سطح شکمی آن، و از سلول‌های مشتق شده از مزودرم تشکیل شده‌است.

نوتوکورد
مقطع عرضی رویان ضخیمی که چهل و پنج ساعت تحت انکوباسیون (کشت) قرار گرفته.
جزئیات
ساخته ازمزودرم محوری
سازندهدیسک بین‌مهره‌ای
شناسه‌ها
لاتینnotochorda
MeSHD009672
TEE5.0.1.1.0.0.8

عملکردهایی که اغلب به نوتوکورد نسبت می‌دهند ازین قرارند: به عنوان بافت میانی که پیام‌های جهتی را طی تکوین به بافت‌های مجاورش ارسال کرده، به عنوان منطقه اتصال عضلانی، و به عنوان پیش‌ساز مهره‌ها نیز عمل می‌کنند.[1]

در نیزک‌ها، نوتوکورد طی زندگی به عنوان پشتیبان ساختاری بدن عمل می‌کند. در آب‌دزدک دریایی، نوتوکورد تنها در مرحله لاروی حاضر بوده، و در دوره بلوغ جانور غایب است. در مهره‌داران، نوتوکورد تبدیل به ستون مهره‌ها گشته، و تبدیل به مهره و دیسک بین‌مهره‌ای شده که مرکزشان، ساختاری مشابه با نوتوکورد اولیه را حفظ می‌کنند.[2][1]

منابع

  1. Stemple, Derek L. (2005-06-01). "Structure and function of the notochord: an essential organ for chordate". Development. 132 (11): 2503–2512. doi:10.1242/dev.01812. ISSN 0950-1991. PMID 15890825.
  2. Krämer, Jürgen (2009). Intervertebral Disk Diseases: Causes, Diagnosis, Treatment, and Prophylaxis. Thieme. pp. 15–17. ISBN 978-3-13-582403-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.