نقاط داغ تنوع زیستی

کانون حساس تنوع زیستی یا "منطقه تنوع زیستی در معرض خطر" و نیز "نقاط داغ تنوع زیستی" (به انگلیسی: biodiversity hotspot)، به هر منطقه جغرافیای زیستی دارای تنوع زیستی بالا گفته می‌شود که در معرض تهدید از سوی انسان است. نورمن مایر درباره این موضوع دو مقاله در مجله "The Environmentalist" (1988)[1] و 1990[2] نوشته است و در آن کانون حساس یا نقاط داغ تنوع زیستی را «بخشهایی از زمین که دارای بیشترین و در معرض خطرترین تنوع زیستی است» معرفی کرده آیت.[3]

برای کمّی کردن تعریف کانون داغ زیستی، مایر در نقشه سال ۲۰۰۰ تنوع زیستی، کانون حساس را جایی تعریف کرده است که دو شرط را همزمان داشته باشد: (یک) منطقه باید دست کم ۰٫۵ درصد یا ۱۵۰۰ گونه از گیاهان آوندی را به عنوان فلور داشته باشد؛ و (دو) حداقل ۷۰ درصد از پوشش گیاهی اولیه اش را از دست داده باشد.[4] در سراسر جهان، ۳۴ منطقه واجد شرایط تحت این تعریف به عنوان «کانونهای حساس تنوع زیستی» شناخته شده‌اند و ۹ منطقه دیگر هم نامزد احتمالی هستند. این مناطق حساس، نزدیک به ۶۰ درصد از گونههای گیاهان، پرندگان، پستانداران، خزندگان و دوزیستان جهان را تشکیل می‌دهند که بسیاری از آنها گونه‌های بومی هستند.

طرح‌های حفاظت از کانونهای حساس

تنها درصد کمی از کل مساحت نقاط مهم تنوع زیستی در حال حاضر محافظت می‌شود. چندین سازمان بین‌المللی در حال فعالیت برای حفظ این مناطق هستند.

  • صندوق مشارکت در اکوسیستم حساس (CEPF)
  • صندوق جهانی طبیعت
  • Birdlife International
  • Plant life International
  • Alliance for Zero Extinction
  • انجمن نشنال جغرافی یک نقشه جهان[5] از نقاط حساس و طرح و فراداده ArcView برای نقاط داغ تنوع زیستی[6] ایجاد کرده است که شامل گونه‌های خاص در معرض خطر انقراض جانوری است که از طرف سازمان «حفاظت بین المللی» ارائه است.[7]

توزیع مناطق حساس تنوع زیستی
نقاط مهم تنوع زیستی رنگ سبز پیشنهادهای اولیه و رنگ آبی مناطق افزوده شده است. آبی.

شمال و مرکز آمریکا

  • California Floristic Province •۸•
  • Madrean pine-oak woodlands •۲۶•
  • Mesoamerica •۲• (آمریکای میانه)

کارائیب

  • جزایر کارائیب •۳•

آمریکای جنوبی

  • اطلس جنگل •۴•
  • Cerrado •۶•
  • Chilean Winter Rainfall-Valdivian Forests •۷•
  • Tumbes-Chocó-Magdalena •۵•
  • مناطق گرمسیری آند •۱•

اروپا

آفریقا

  • منطقه کیپ فلوریستیک •۱۲•
  • جنگل‌های ساحلی شرق آفریقا •۱۰•
  • Eastern Afromontan •۲۸•
  • جنگلهای گینه در غرب آفریقا •۱۱•
  • شاخ آفریقا •۲۹•
  • ماداگاسکار و جزایر اقیانوس هند •۹•
  • Maputaland-Pondoland-Albany •۲۷•
  • Succulent Karoo•۱۳•

آسیای مرکزی

  • کوه‌های آسیای مرکزی •۳۱•

جنوب آسیا

جنوب شرق آسیا و آسیا-اقیانوسیه

  • جزایر ملانزی شرقی •۳۴•
  • کالدونیای جدید •۲۳•
  • نیوزیلند •۲۴•
  • فیلیپین •۱۸•
  • پلینزی-میکرونزی •۲۵•
  • جنوب غربی استرالیا •۲۲•
  • سوندالند •۱۶•
  • والاسه آ •۱۷•

شرق آسیا

  • ژاپن •۳۳•
  • کوه از جنوب غربی چین •۲۰•

غرب آسیا

  • قفقاز •۱۵•
  • ایرانی-آناتولی •۳۰•

جستارهای وابسته

منابع
  1. Myers, N. The Environmentalist 8 187-208 (1988)
  2. Myers, N. The Environmentalist 10 243-256 (1990)
  3. Russell A. Mittermeier, Norman Myers and Cristina Goettsch Mittermeier, Hotspots: Earth's Biologically Richest and Most Endangered Terrestrial Ecoregions, Conservation International, 2000 ISBN 978-968-6397-58-1
  4. Myers, N. et al.
  5. "Conservation International" (PDF). The Biodiversity Hotspots. 2010-10-07. Archived from the original (PDF) on 27 March 2012. Retrieved 2012-06-22.
  6. "Conservation International". The Biodiversity Hotspots. 2010-10-07. Archived from the original on 20 March 2012. Retrieved 2012-06-22.
  7. "Resources". Biodiversityhotspots.org. 2010-10-07. Archived from the original on 24 March 2012. Retrieved 2012-06-22.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.