ناو هواپیمابر آدمیرال کوزنتسوف

ناو هواپیمابر آدمیرال کوزنتسوف (به انگلیسی: Russian aircraft carrier Admiral Kuznetsov) یک کشتی ساخت اتحاد جماهیر شوروی است. این ناو هواپیمابر از کلاس کازنتسو بوده که با عنوان‌های دیگری مانند کلاس اورال نیز شناخته می‌شود. از این کلاس چند ناو هواپیمابر دیگر نیز ساخته شدند اما به جز این ناو، ناو دیگری عملیاتی نشد و به کشورهای دیگر فروخته شدند. این ناو با پیشرانه غیر اتمی کار می‌کند. اصلی‌ترین کار و مأموریت ناو کوزنتسوف (کوزنتسو یا کازنتسو یا کازنتسوف نیز می‌گویند) پشتیبانی زیردریایی‌های حامل موشک‌های استراتژیک قاره‌پیما و شناورهای سطحی و هواپیماهای گشت دریایی حامل موشک در ناوگان روسیه است. لازم است ذکر شود که این ناو، تنها ناو هواپیمابر عملیاتی در نیروی دریایی روسیه بود.

پیشینه
مالک روسیه
نام‌گذاری: آدمیرال کوزنتسوف
سفارش ساخت: ۳ مارس ۱۹۸۱
آب‌اندازی: ۱ آوریل ۱۹۸۲
آغاز کار: ۶ دسامبر ۱۹۸۵
اعزام: ۲۵ دسامبر ۱۹۹۰
مشخصات اصلی
وزن: ۴۳ هزار تن
درازا: ۳۰۵ متر (۱٬۰۰۱ فوت)
پهنا: ۷۲ متر (۲۳۶ فوت)
ارتفاع: ۶۴ متر (بلندترین نقطه)
آبخور: ۸٫۹۷ متر (در حالت استاندارد)
سرعت: ۲۹ گره (۳۳ مایل بر ساعت؛ ۵۴ کیلومتر بر ساعت)

تاریخچه و توضیحات

ناو هواپیمابر کلاس کوزنتسوف توسط کارگاه کشتی سازی نیکلای و در دریای سیاهِ اوکراین ساخته (چون در آن زمان اوکراین جزو شوروی بود) و در سال ۱۹۸۵به آب انداخته شد. دومین ناوی که از این کلاس ساخته شد واریاژ نام داشت و سال ۱۹۸۸ به آب انداخته شد ولی هیچوقت وارد خدمت نشد. این ناو بر اساس ناو هواپیمابر آدمیرال گورشکوف (گورشکو) که در سال ۱۹۸۲ به آب انداخته شد، ساخته شده‌است. اما کوزنتسو بزرگتر از گورشکو بود. وزن آدمیرال گورشکو در حالت عملیاتی ۴۰٬۴۰۰ تن ولی در مقابل آدمیرال کازنتسوف در حالت عملیاتی با وزنی در حدود ۵۸٬۵۰۰تن می‌تواند جنگ‌افزارهای بیشتری با خود حمل کند. ناو گورشکو از کلاس کیف بود. ناو هواپیمابر گورشکوف از سال ۱۹۹۶ در نیروی دریایی روسیه بازنشسته شد و دیگر عملیاتی نشد. هند در سال ۲۰۰۴ با امضاء یک قرارداد با روسیه این ناو را خریداری کرد. نیروی دریایی هند پس از تحویل این ناو با هزینه زیادی تغییرات فراوانی را بر روی آن انجام داده و نامش را به ویکرامادیتیا تغییر داد. نگهداری از این ناو برای روسیه بسیار هزینه بر بود و به همین دلیل این قرارداد یک معامله برد برد به حساب می‌آید. عمل پرواز از روی ناو کوزنتسوف با کمک سکوی اسکی شکل جلویی ناو انجام می‌شود برعکس ناو هواپیمابرهای آمریکا که با استفاده از نیروی بخار و منجنیق، هواپیما را به سمت جلو هُل می‌دهد و شتاب کافی را برای پرواز مهیا می‌کند. سکوی اسکی شکل زاویه‌ای ۱۲ درجه دارد.

سوخو-۳۳ بر روی ناو هواپیمابر کوزنتسوف در طول تمرینات در دریای بارنتز در سال ۲۰۰۸

این ناو در اصل برای حمایت از زیردریایی‌های دارای موشک راهبردی ساخته شده‌است، این ناو از سامانه ضد زیردریایی اوداو ۱ و ۶۰ راکت ضد زیر دریایی استفاده می‌کند. این سیستم توانایی دفاع از ناو را در برابر زیردریایی‌ها و سایر وسایل زیر آبی را دارد. برد اوداو_۱ در حدود ۳۰۰۰ متر و عمق درگیری آن با زیردریایی‌ها ۶۰۰ متر می‌باشد. پیشرانه ناو کوزنتسوف غیر اتمی است و دارای ۸ دیگ بخار و ۴ توربین بخار است که هر کدام نیروی برابر با ۵۰۰۰۰ اسب بخار تولید می‌کنند و ۴ محور انتقال نیرو و ۴ پروانه را دارا می‌باشد. این ناو با بیشترین سرعت یعنی ۲۹ گره (۵۴ کیلومتر در ساعت) داری بردی معادل ۳۸۰۰ مایل می‌باشد، اما با سرعت ۱۸ گره (۳۳ کیلومتر در ساعت) برد عملیاتیش به ۷۵۰۰ مایل افزایش می‌یابد.

حادثه

«ادمیرال کوزنتسوف» از ماه سپتامبر در حال تعمیر در 82-مین کارخانه کشتی سازی در مورمانسک بود که بدشانسی آورد.

شب 30 اکتبر 2018 در ارسال برق اختلال بروز کرد و مخازن «پ د-50» پر از آب شدند. 4 نفر آسیب دیدند که یکی از آنها در بیمارستان جان سپرد. یک نفر دیگر بر اثر این حادثه مفقود الاثر اعلام شده است.

افزون بر آن بر اثر افتادن جرثقیل بخشی از عرشه آسیب دیده و سوراخی به اندازه 4 در 5 متر ایجاد کرده است. بدنه ناوهواپیمابر صدمه ای ندیده است.

پس از این واقعه، ناو هواپیمابر «ادمیرال کوزنتسوف» را به 35-مین کارخانه تعمیر کشتی در حومه مورمانسک منتقل کردند. قرار است دستگاه های اصلی انتقال برق در کشتی جنگی عوض شود و سیستم برق رسانی، سیستم دفاع هوایی رادیویی و وسایل پدافند هوایی و وسایل مربوط به کار بخش هوایی کشتی جنگی مدرنیزه شوند. پیش بینی شد تعمیر کشتی جنگی 70 میلیون روبل خرج بر دارد.[1]

مشخصات

استقامت بدون سوپلای: ۴۵ روز
پرسنل: ۱۹۸۰ تَن
تعداد اتاق‌ها: ۳۸۵۷ اتاق

وزن و ابعاد

وزن خالی: ۴۳ هزار تن
وزن استاندارد: ۵۵ هزار تن
وزن در حالت کاملاً پر: ۶۷٬۵۰۰ تن
آبخور در حالت خالی: ۸٫۰۵ متر
آبخور در حالت استاندارد: ۸٫۹۷ متر
آبخور در حالت کاملاً پر: ۱۰٫۴ متر
طول: ۳۰۶٫۴۵ متر
پهنا: ۷۳ متر
ارتفاع: بلندترین نقطه ۶۴ متر

موتور

۸ دیگ بخار که با سوخت مازوت کار می‌کنند و متصل به ۴ توربین گازی هستند مجموعاً به قدرت ۲۰۰ هزار اسب بخار می‌رسد.

سوخت

سوخت کشتی: ۹۹۱۸٫۵ تن
سوخت دیزل برای ژنراتورها: ۲۹۳ تن
سوخت هواپیما و هلیکوپترها: ۲۵۰۰ تن

برد بر حسب سرعت

سرعت ۲۹ گره: ۳۸۵۰ مایل
سرعت ۱۸ گره: ۷۶۸۰ مایل
سرعت ۱۴ گره:۸۴۱۷ مایل

هواگردهای قابل حمل

۴۱ تا ۵۲ فروند هواگرد می‌تواند با خود حمل کند
سوخو-۳۳: ۱۴ فروند
میگ-۲۹ کا یو بی: ۲۰ تا ۴ فروند
فلانکر: ۲۰ فروند
سوخو-۲۵: ۴ فروند
بالگردها: ۴ فروند KA-27LD32 و ۱۸ فروند KA-27PL و ۲ فروند KA 27PS

تسلیحات نصب بر روی ناو

  • ۸ سیستم سامانه دفاع نزدیک دریایی AK-630 gatling (برد: ۱۳ کیلومتر، شلیک ۵۰۰۰ گلوله در دقیقه)
  • ۸ سیستم ضدهوایی کاشتان (برد: --نامشخص—کیلومتر، ۲۵۶موشک) و ۲ سامانه کورتیک (۴۸ هزار فشنگ)
  • ۱۲ موشک کروز ضد کشتی پی-۷۰۰ گرانیت (با برد ۷۰۰ کیلومتر)
  • ۲۴ پرتابگر موشک دفاع هوایی کلینوک (۱۹۲ موشک، برد:-- نامشخص—کیلومتر)
  • ۶۰ راکت ضد زیردریایی اوداو-۱ (برد—نامشخص—کیلومتر)

منابع

  1. «چه اتفاقی برای ادمیرال کوزنتسوف افتاد؟».

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ناو هواپیمابر آدمیرال کوزنتسوف موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.