میترا الیاتی
میترا الیاتی (۳ فروردین ۱۳۲۹) داستاننویس و شاعر نوگرای ایرانی است.[1]
میترا الیاتی | |
---|---|
زادهٔ | ۳ فروردین ۱۳۲۹ (سن: ۷۱ سال) تهران |
محل زندگی | تهران |
ملیت | |
پیشه | داستاننویس، شاعر |
سالهای فعالیت | ۱۳۵۴ / ۱۹۷۵ |
آثار | شمعدانیها کافهٔ پری دریایی مادمازل کتی و چند داستان دیگر |
زندگی ادبی
آغاز فعالیت ادبی او با شعر نو در سال ۱۳۵۴ بودهاست. با انتشار مجموعه داستان مادمازل کتی، که تاکنون به چاپ هفتم (1397) رسیدهاست، به عنوان داستاننویس مطرح شد. او بنیانگذار و به مدت 7 سال سردبیر وبگاه جن و پری بودهاست.
الیاتی از ۱۳۷۵ به داستاننویسی روی آورد و داستانهایش در مجلات معتبر، از جمله کارنامه، آدینه، بخارا و ادبیات داستانی منتشر شد. سخنرانی دربارۀ مقولۀ «خودسانسوری و نوشتار زنانه»، در کشورهای سوئد، آلمان و فرانسه از فعالیتهای دیگر میترا الیاتی است.
کتابشناسی
- ۱۳۸۰ - مادمازل کتی و چند داستان دیگر، به عنوان اولین مجموعه داستانی وی از سوی انتشارات چشمه منتشر شد و جایزۀ بهترین مجموعه داستانهای کوتاه، اولین اثر نویسندهٔ سال 1380 را از خانه داستان دریافت کرد و همچنین بهطور مشترک با مرجان شیرمحمدی، در حوزهٔ داستان کوتاه اول، جایزه هوشنگ گلشیری را به خود اختصاص داد (1381).[2]
- ۱۳۸۷ - کافهٔ پری دریایی (مجموعه داستان). نشر چشمه. این کتاب نیز تاکنون به چاپ چهارم رسیده است.
داوری
میترا الیاتی علاوه بر داستاننویسی تاکنون داوری چند جشنوارۀ داستان کوتاه کشوری از جمله: داوری داستانهای برتر اصفهان، مشهد، خرمآباد، گرگان و... را بهعهده داشته است. از دیگر داوری های میترا الیاتی در حوزۀ ادبیات داستانی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- داور مرحلۀ اول چهارمین دورۀ جایزۀ بنیاد گلشیری در سال 1383 و داور بخش نخست و بخش نهایی پنجمین دورۀ جایزۀ بنیاد هوشنگ گلشیری در سال 1384 (در بخش مجموعه داستان).
- داور نهایی اولین و دومین دورۀ جایزۀ ادبی روزی روزگاری در سالهای 1385 و 1386.
- داور نهایی اولین و دومین دورۀ برترین داستانهای علمی تخیلی و فانتزی سالهای 1385 و 1386.
- داور نهایی ششمین دورۀ جايزۀ داستاننويسۀ صادق هدايت، در سال 1386.
- داور دو دورۀ نهایی در جشنوارۀ جایزۀ ادبی «هفت اقلیم».
- داور نهایی سومین دورۀ جایزۀ داستاننویسی تیرگان (کانادا- ۲۰۱۹).
- داور نهایی سومین دورۀ جایزۀ ادبی ارغوان (1398).
- داور نهایی جایزۀ داستاننویسی جایزۀ «بانه» (1398).
پانویس
منابع
پیوند به بیرون
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به میترا الیاتی در ویکیگفتاورد موجود است. |