موشک الحسین

الحسین موشک بالستیکی است که عراق در اواخر جنگ با ایران با اصلاح موشک اسکاد تولید می‌کرد.[1][2]

موشک الحسین
Al-Hussein missiles displayed in their erector-launchers.
Baghdad arms exhibition, April–May 1989.
نوعموشک بالستیک کوتاه‌برد تک مرحله‌ای
تاریخچۀ خدمت‌رسانی
در خدمت۱۹۸۷–۱۹۹۱
تاریخچۀ محصول
تولیدکنندهعراق (۱۹۸۷–۹۱)
مشخصات
جرم14,110 lb (6,400 kg)
طول41.5 ft (12.46 m)
ضخامت3 ft (0.9 m)
Warhead1,102 lb (500 kg) of payload
High explosive
Chemical, Biological and Nuclear capabilities
موتورموشک با سوخت مایع
برد
عملیاتی
۴۰۰ مایل (≈۶۴۴ کیلومتر)
ارتفاع پرواز۹۴ مایل(≈۱۵۱ کیلومتر)
Maximum speed ۰٫۹ مایل/ثانیه (۱٫۵ کیلومتر/ثانیه)
سیستم
هدایتی
Inertial
سکوی
پرتاب
3 Mobile launchers:
MAZ-Soviet modified
Al-Whaleed-local production
Al-Nida-local production
Concrete silo

موشک‌های الحسین که از سال ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۱ تولید می‌شدند در حدود ۶۴۴ کیلومتر برد داشتند که بیشتر از برد ۳۰۰ کیلومتری اسکاد-بی بود. اما این افزایش برد به قیمت کوچک شدن کلاهک جنگی، کاهش قابل توجه دقت و همین‌طور بزرگتر و سنگینتر شدن موشک به دست آمده بود.[3]

وزن موشک‌های الحسین ۶۴۰۰ کیلوگرم است. همچنین ضریب خطای الحسین حدود ۱ کیلومتر بود درحالی‌که اسکاد-بی ۴۵۰ متر ضریب خطا داشت. این موشک ساخته شده بود تا شهرهای عمقی ایران مانند تهران را هدف قرار دهد.[4]

عمده استفاده این موشک در بره ای از جنگ عراق و ایران که به جنگ شهر ها معروف است بود. اولین فروند این موشک در ۱۳۶۶/۱۲/۱۰ تهران را هدف قرار داد. این موشک به دلیل طراحی غیراصولی دقت بسیار پایینی داشت و به دلیل داشتن سر جنگی ضعیف (۲۸۰ کیلوگرم) تخریب کمی داشت. این موشک در برهه‌ای از جنگ شهرها، در اسفند ۶۶ و فروردین ۶۷ به شدت مورد استفاده قرار گرفت. در این بازه زمانی ١٨٢ فروند موشک شلیک شد که فقط ۱۳۰ فروند آن به هدف خورد.

ایران در جواب ۵۱ فروند موشک اسکاد بی شلیک کرد که همه به هدف خورد. در مجموع موشک‌های ایرانی با داشتن دقت دوبرابر و سر جنگی سه‌برابر برتری ایران را به همراه داشت و عراق مجبور به اتمام موقت جنگ شهرها شد.[5]

الحسین نیز مثل دیگر موشک‌های بالستیک تاکتیکی دوران جنگ سرد از سوخت مایعی شامل ترکیبی از ۷۸درصد نفت سفید و ۲۲درصد نوعی اکسیدایزر اسید نیتریک استفاده می‌کرد. در مجموع ۴۵۰۰ کیلوگرم از این سوخت در موشک حمل می‌شد. شلیک این موشک نیز از روی خودروهای پرتابگر و بالابر موشک و همین‌طور سیلوهای زیرزمینی صورت می‌گرفت.[6] در مجموع نمی‌توان این موشک را موشک موفقی دانست. این موشک توسط حزب بعث عراق به عنوان برگ برنده آن ها در جنگ شهر ها ساخته شده بود اما نتوانست این هدف را محقق کند.

منابع
  1. Cameron R. Hume (1 January 1994). The United Nations, Iran, and Iraq: How Peacemaking Changed. Indiana University Press. pp. 50–. ISBN 0-253-32874-8.
  2. «DOD: Information Paper- Iraq's Scud Ballistic Missiles». web.archive.org. ۲۰۱۱-۰۵-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۲۶.
  3. «8». www.hrw.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۲۶.
  4. «خبرگزاری فارس - روایت جدید از جنگ شهرها/ ۳۵ سال پیش موشکی در تهران فرود آمد که…». خبرگزاری فارس. ۲۰۲۰-۰۵-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۲۶.
  5. «تلافی ایران در مقطع دوم جنگ شهرها؛ تا زمانی که عراق دست از حمله کشید- اخبار فرهنگی تسنیم - Tasnim». خبرگزاری تسنیم - Tasnim. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۲۶.
  6. Efraim Karsh (2002). The Iran-Iraq War, 1980-1988. Osprey Publishing. ISBN 978-1-84176-371-2.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.