منازل‌السائرین

منازل صدگانه:

1. بدایت‌ها: یقظه، توبه- محاسبه، إنابه، تفکر، تذکر، اعتصام، فرار، ریاضت و سماع
2. ابواب: حزن، خوف، اشفاق، خشوع، اخبات، زهد، ورع، تبتل، رجاء، رغبه
3. معاملات: رعایت، مراقبت، حرمت، اخلاص، تهذیب، استقامت، توکل، تفویض، ثقه و تسلیم
4. اخلاق: صبر، رضا، شک، حیاء، صدق، ایثار، خلق، تواضع، فتوت و انبساط
5. اصول: قصد، عزم، اراده، ادب، یقین، انس، ذکر، فقر، غنا و مراد
6. وادی‌ها: احسان، علم، حکمت، بصیرت، فراست، تعظیم، الهام، سکینه، طمأنینه و همت
7. احوال: محبت، غیرت، شوق، فلق، عطش، وجد، دهشت، هیمان، برق و ذوق
8. ولایات: لحظ، وقت، صفا، سرور، سر، نفس، غربت، غرق، غیبت و تمکن
9. حقایق: مکاشفه، مشاهده، معاینه، حیات، قبض، بسط، سکر، صحو، اتصال و انفصال
10. نهایات: معرفت، فناء، بقا، تحقیق، تلبیس، وجود، تجرید، تفرید، جمع، توحید

معروف‌ترین شرح‌ها عبارتند از:

1. شرح سدیدالدین عبدالمعطی، (نخستین شرح در اوایل قرن هفتم)
2. شرح سلیمان بن علی بن عبدالله تلمسانی، (متوفی ۶۹۰ ق)[2]
3. شرح احمد بن ابراهیم واسطی به نام «تنزّل السافرین»، (متوفی ۷۱۱ق)
4. شرح عبدالغنی بن عبدالخلیل تلمسانی.
5. شرح شمس‌الدین تستری، (اوایل قرن هشتم)
6. شرح محمود بن محمود درکزینی، (متوفی ۷۴۳ق)
7. شرح شمس‌الدین محمد بن ابی بکر، معروف به ابن قیّم جوزیه، (متوفی در سال ۷۵۱)، به نام مدارج السالکین بین منازل إیاک نعبد و إیاک نستعین
8. شرح کمال‌الدین عبدالرزاق کاشانی، که نگارش آن در بین سالهای ۷۲۸ تا ۷۳۵ هجری قمری صورت گرفته است.
9. شرح علی شیروانی، با عنوان «صد مقاله عرفانی» شرحی عمومی تر و گسترده‌تر است.
10. شرح اسماعیل منصوری لاریجانی، شرحی سلیس[3]

• منازل السائرین خواجه عبدالله انصاری