مفاتیح‌الاعجاز فی شرح گلشن راز

شمس‌الدین محمدبن یحیی‌بن علی گیلانی لاهیجی متولّد ۸۴۰ متوفی ۹۱۱ هجری قمری از عرفای به نام سلسله نوربخشیه و مرید سید محمد نوربخش بوده و این شرح را در سال ۸۷۷ بنا به درخواست مریدان خود نگاشته‌است.

در قسمتی از گلشن راز که مربوط به مشخصات مرد کامل است و سؤال‌کننده می‌پرسد "کرا گویم که او مرد تمام است؟" نویسنده شرح می‌دهد:

و غایت کمال ولّی کامل آنست که در جمیع علوم ظاهره و باطنه از عقلیات و حکمیات و نقلیات و حقایق و معارف یقینیه، عالِم و عارف و ماهر باشد تا وارث ظاهر و باطن حضرت پیغمبر (ص) باشد و آن ولی باید که به زهد و تقوی معروف و مشهور باشد و زهد عبارت از بیرون آمدن از دنیا و آرزوهائی که بدو تعلق دارد مثل مال و ملک و جاه و ناموس است و تقوی ترسیدن از حق است.

• این کتاب با مقدمهٔ غلامرضا کیوان سمیعی در شرح حال نویسنده و بحث مبانی و اصول عرفان و تصوّف چاپ شده‌است.[1]
• تصحیح دیگر توسط محمّدرضا برزگر خالقی و عفّت کرباسی توسّط انتشارات زوّار منتشر شده‌است.[2]

• معرفی کتاب مفاتیح‌الاعجاز فی شرح گلشن راز، تصحیح: محمدرضا برزگر خالقی، عفت کرباسی شابک ‎۹۶۴−۴۰۱−۰۷۳−۶ سایت خانۀ کتاب
• معرفی کتاب مفاتیح‌الاعجاز فی شرح گلشن راز، مقدمه: کیوان سمیعیISBN 978-964-8746-22-8 سایت خانۀ کتاب
• مفاتیح الاعجاز فی شرح گلشن راز [نسخه خطی]. کنسرسیوم محتوی ملی بایگانی‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine.