مرکوری-اطلس ۶
مرکوری-اطلس۶ (به انگلیسی: Mercury-Atlas 6) بخشی از پروژهٔ مرکوری و سومین پرواز فضایی با سرنشین ایالات متحدهٔ آمریکا بود. این پرواز فضایی توسط ناسا و در تاریخ ۲۰ فوریه سال ۱۹۶۲ میلادی انجام شد. این مأموریت فضایی توسط جان گلن تفنگدار دریایی سابق ایالات متحده؛ و در نهایت عضو مجلس سنای ایالات متحدهٔ آمریکا، خلبانی شد. جان گلن با انجام سه بار گردش در مدار زمین نخستین فضانورد ایالات متحده آمریکا بود که در مدار نزدیک زمین قرار گرفت و آن را دور زد.
 جان گلن در مدار، در داخل مدارگرد. گرفته شده توسط دوربین فیلمبرداریFriendship 7 | |
| نوع مأموریت | پرواز آزمایشی |
|---|---|
| اپراتور | ناسا |
| شناسهٔ هاروارد | ۱۹۶۲ گاما ۱ |
| شماره ستکات | ۲۴۰ |
| مدت مأموریت | ۴ hours, 55 minutes, 23 seconds |
| مسافت طی شده | ۱۲۱٬۷۹۴ کیلومتر (۶۵٬۷۶۳ مایل دریایی) |
| تعداد مدارهای کامل کرده | ۳ |
| ویژگی‌های فضاپیما | |
| فضاپیما | Mercury No.۱۳ |
| سازنده | مک‌دانل |
| وزن پرتاب | ۱٬۲۲۴٫۷ کیلوگرم (۲٬۷۰۰ پوند) |
| خدمه | |
| تعداد خدمه | ۱ |
| اعضا | جان گلن |
| آغاز مأموریت | |
| تاریخ راه‌اندازی | Not recognized as a date. Years must have 4 digits (use leading zeros for years < 1000). UTC |
| موشک | اطلس ال وی-بی۳ ۱۰۹-دی |
| سایت راه‌اندازی | Cape Canaveral LC-14 |
| پایان مأموریت | |
| بازیابی به وسیله | یواس‌اس نوا (دی‌دی-۸۴۱) |
| تاریخ فرود | Not recognized as a date٫ Years must have ۴ digits (use leading zeros for years < ۱۰۰۰)٫ UTC |
| سایت فرود | ۲۱°۲۰′ شمالی ۶۸°۴۰′ غربی |
| مشخصات مداری | |
| سامانه مرجع | Geocentric |
| رژیم مأموریت | Low Earth |
| حضیض gee | ۱۴۹ کیلومتر (۸۰ مایل دریایی) |
| اوج gee | ۲۴۸ کیلومتر (۱۳۴ مایل دریایی) |
| انحراف مداری | ۳۲٫۵ degrees |
| تناوب | ۸۸٫۴۷ minutes |
| مبدأ | ۲۰ فوریه ۱۹۶۲ |
 | |
مدارگرد با سرنشین مرکوری-اطلس ۶ توسط یک فروند موشک «اطلس ال وی ۳بی» از مجتمع شماره ۴ پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال در فلوریدا به مدار زمین حمل شد. بعد از ۴ ساعت و ۵۶ دقیقه پرواز فضایی، مرکوری-اطلس ۶ به اتمسفر رمین بازگشت و خود را در آب‌های اقیانوس اطلس انداخت و توسط ناو یواس‌اس نوا (دی‌دی-۸۴۱) از آب گرفته شد. این فضاپیمای مرکوری، «دوستی هفت» (Friendship 7) نامیده شد.
آماده‌سازی
پس از پایان موفقیت‌آمیز مرکوری-اطلس ۵ که شامپانزهٔ فضانورد اینوس را زنده به زمین بازگردانید، ناسا در نوامبر ۱۹۶۱ میلادی اعلام کرد که جان گلن به عنوان خلبان اول مرکوری۶ نخستین مدارگرد با سرنشین ایالات متحدهٔ آمریکا برگزیده شده و مالکوم اسکات کارپنتر او را پشتیبانی خواهد کرد. در همین هنگام همچنین اعلام شد که دیک اسلایتون و والی شیرا هم به ترتیب به عنوان خلبان اول و پشتیبان برای مدارگردی با سرنشین بعدی (مرکوری-اطلس ۷) برگزیده شده‌اند.
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mercury-Atlas 6». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ آوریل ۲۰۱۵.
| سیاستها و پیشینه |
|  | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| برنامههای فضاپیمای رباتیک |
| ||||||
| برنامههای پرواز فضایی سرنشیندار |
| ||||||
| ماموریتهای مستقل برجسته (انسانی و رباتیک) |
| ||||||
| ارتباطات و ناوبری |
| ||||||
| فهرستهای ناسا |
| ||||||
| |||||||
