مرداسیان
مِرداسیان دودمانی عرب بودند که در سده ۵ق در شمال شام فرمانروایی یافتند.
Mirdasid dynasty مرداسیون Mirdasid | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱۰۲۴–۱۰۸۰ | |||||||||
 Map of the Mirdasid emirate at its zenith during the rule of Salih ibn Mirdas in 1025 | |||||||||
| پایتخت | حلب | ||||||||
| زبان(های) رایج | زبان عربی | ||||||||
| دین(ها) | شیعه | ||||||||
| حکومت | امارت | ||||||||
| امیر (عنوان) | |||||||||
• ۱۰۲۴–۱۰۲۹ | Salih ibn Mirdas | ||||||||
• ۱۰۲۹–۱۰۳۸ | Shibl al-Dawla Nasr | ||||||||
• ۱۰۴۲–۱۰۶۲ | Mu'izz al-Dawla Thimal | ||||||||
| تاریخ | |||||||||
• بنیان‌گذاری | ۱۰۲۴ | ||||||||
• فروپاشی | ۱۰۸۰ | ||||||||
| واحد پول | درهم، دینار | ||||||||
| |||||||||
| امروز بخشی از |  سوریه لبنان | ||||||||
مرداسیان از قبیله کلاب، از اعراب شمالی بودند که در ابتدای سده ۱۱م از منطقه حله در عراق به حلب کوچیدند. کوچ آل مرداس بخشی از جنبش اعراب بدوی که بیشتر شیعه مذهب بودند، به سوی کناره‌های عراق و شام در گذر سده ۱۰م و ابتدای سده ۱۱م بود. ممکن است رویدادهای برآمده از خیزش قرمطیان در صحرای شام انگیزه چنین جنبشی باشد.[1]
در سال ۴۰۲ق (۱۰۱۱م) ابوعلی صلح بن مرداس بدویان را به شورش در ابونصر بن لؤلؤ حاکم حلب برانگیخت. با وجودی که حلب پس از آن به گستره فاطمیان افزوده شد ولی مردم آن دیار از حکومت آنها خرسند نبودند؛ بنابراین صالح بن مرداس و سنان بن علیان رئیس قبیله بنی کلب و حسان بن المفاح رئیس قبیله طی با یکدیگر متحد شدند و بر فاطمیان شوریدند. در سال ۴۰۴ق (۱۰۲۳م) سنان و حسان به ترتیب سرزمین‌های دمشق و فلسطین را در دست گرفتند و صالح به فرمانروایی حلب رسید و دولت مرداسیان را در آنجا برپا نمود.[2]
منابع
- کلیفورد ادموند بوسورث (۱۳۷۱)، سلسله‌های اسلامی، ترجمهٔ فریدون بدره‌ای، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی (پژوهشگاه)، ص. ص۹۸
- استانلی لین پل، و؛ و بارتولد، خلیل ادهم و احمد سعید سلیمان (تابستان ۱۳۶۳)، تاریخ دولتهای اسلامی و خاندانهای حکومتگر جلد اوّل، ترجمهٔ صادق سجادی، تهران: نقش جهان، ص. ص۲۰۶