محمد شفیع کازرونی
محمد شفیع کازرونی، عالم جامع شیعی قرون سیزدهم و چهاردهم است.
| محمدشفیع کازرونی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۲۷۰ کازرون, ایران |
| درگذشت | ۱۳۲۹ نجف, عراق |
| آرامگاه | وادی السلام |
| ملیت | ایرانی |
| مذهب | شیعه |
زندگینامه
تولد و پرورش
در ۱۲۷۰ در کازرون متولد شد و تحت تربیت پدرش سید محمد تقی موسوی از زاهدان و عابدان بزرگ عصر خویش پرورش یافت.
یادگیری فقه و اصول
در ۱۲۹۱ با پدرش به بوشهر رفت و از آنجا به عتبات عراق مشرف گردید و در سامرا نزد سید محمدحسن شیرازی (۱۲۳۰ـ۱۳۱۲) معروف به «میرزای بزرگ» به تحصیل فقه و اصول پرداخت و از شاگردان سرشناس میرزا شد.
مهارت خاص در پزشکی
کازرونی در طب نیز اطلاعات وسیعی کسب کرد به طوری که معالجات عجیبی از او مشاهده می‌شد.
تدریس
وی در حوزة درس عده‌ای از فضلا از جمله میرزاعلی آقا فرزند میرزای شیرازی نیز حاضر می‌شد و تا ۱۳۱۰ در سامرا بود و همان سال به بوشهر رفت. در بوشهر به تدریس و نشر احکام پرداخت و مرجع امور مردم از خاص و عام گردید.
مرگ و به خاک سپاری
در ۱۳۲۹ با خانواده اش به زیارت عتبات رفت و در نجف بیمار شد و روز هفتم ربیع‌الاول همان سال وفات یافت و در وادی السلام به خاک سپرده شد. وی در فقه و اصول بسیار متبحر بود و تألیفاتی از او باقی‌مانده است.
فرزند
فرزندش سید محمدتقی از فضلای سرشناس به شمار می‌رفت و از شاگردان میرزا محمدتقی شیرازی و علا مه حاج حسن کبه بود. فرزند دیگر کازرونی سید محمد مهدی نه ماه پس از پدر در سامرا درگذشت و همانجا مدفون شد (آقابزرگ طهرانی ۱۴۰۴ جزء۱ قسم ۲ ص ۸۴۰ـ۸۴۱ همو ۱۳۶۲ش ص ۱۴۷ـ۱۴۸).
منابع
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی طبقات اعلام الشیعة جزء۱: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر مشهد ۱۴۰۴ همو میرزای شیرازی: ترجمة هدیة الرازی الی الامام المجدد الشیرازی تهران ۱۳۶۲ ش.