محمدعلی جعفری (کارگردان)

محمدعلی جعفری (زاده ۱۳۰۴ – درگذشته ٨ مهر ۱۳۶۵) کارگردان فیلم، هنرپیشه، تهیه‌کننده و نویسنده اهل ایران بود.

محمدعلی جعفری
محمدعلی جعفری (کارگردان)
زادهٔ۱۳۰۴ خورشیدی
تهران، ایران
درگذشت۸ مهر ۱۳۶۵
تهران، ایران
ملیتایرانی
محل تحصیل«هنرستان هنرپیشگی تهران» و «هنرستان صنعتی»
پیشهکارگردان فیلم، هنرپیشه، تهیه‌کننده و نویسنده
سال‌های فعالیتتئاتر از ۱۳۲۲ با نمایش «مادام دو کاملیا»
سینما از ۱۳۳۵ با فیلم «مرجان»
حزب سیاسیتوده
والدینعلی

زندگی‌نامه

محمدعلی جعفری در سال ۱۳۰۴ خورشیدی در تهران به دنیا آمد، دانش‌آموخته از «هنرستان هنرپیشگی تهران» و «هنرستان صنعتی» بود. فعالیت سینمایی حرفه‌ای را از سال ۱۳۳۵ با فیلم «مرجان» به کارگردانی شهلا ریاحی به عنوان بازیگر آغاز کرد. جعفری در ایران به کارگردانی تئاتر و بعدها سینما ادامه داد.

وی فعالیت هنری را سال ۱۳۲۲ با بازی در نمایش «مادام دو کاملیا» نوشته الکساندر دوما (پسر) آغاز کرد. از دیگر نمایش‌های وی می‌توان به نمایش‌های ذیل اشاره کرد: «والدین وحشتناک»، «عروسی باقرخان»، «تله»، «دختر گلفروش»، «مرفین»، «آخرین لحظه»، «گربه روی شیروانی» «مونتسرا» (تالار وحدت، ۱۳۵۸)، «مطبخ» (تالار سنگلج، ۱۳۵۲)، «پروار بندان» (تالار سنگلج، ۱۳۴۸)، «ببر گراز دندان»، «امشب به قتل می‌رسد»، «مکافات» «عروسک پشت پرده»، «شب بحرانی»، «بادبزن خانم ویندیرمیر»، «مستنطق» (تالار وحدت ـ تالار مولوی، ۱۳۵۹)، «آی بی کلاه آی با کلاه»، «طناب»، «مرگ همسایه» (تالار سنگلج، ۱۳۵۲)، «اوژنی گرانده»، «پیچ خطرناک»، «سرگذشت»، «محاکمه ماری دوگان»، «خسیس» (تالار سنگلج، ۱۳۵۳)، «فصل بادها» (تالار سنگلج، ۱۳۵۵) و «ماجرای شبانه».

پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ وی به زندان افتاد و در اواخر سال ۱۳۳۳ از زندان آزاد گشت.

محمدعلی جعفری را می‌توان پی‌گیرترین و وفادارترین شاگرد عبدالحسین نوشین دانست. جعفری از آخرین دیدار خود با نوشین با شور و شعف فراوان یاد می‌کرد. او که با سازندگان فیلم «ساحل انتظار» (۱۳۴۲) در سال ۱۹۶۴ برای شرکت در «جشنواره سینمایی مسکو» به اتحاد شوروی رفته بود، با تلاش فراوان به دیدار عبدالحسین نوشین که در بیمارستانی در مسکو بستری بود رفت.[1]

پس از انقلاب ۱۳۵۷ بار دیگر به فعالیت سیاسی روی آورد. او در اردیبهشت سال ۱۳۶۲ در جریان دومین یورش «سپاه پاسداران» به حزب توده دستگیر شد. جعفری در زندان زیر فشار زیادی قرار گرفت. او تنها چند ماه پس از آزادی، بر اثر ضربات سختی که بر جسم و جان او وارد آمده بود، در ۸ مهرماه ۱۳۶۵ در تهران درگذشت و در بهشت زهرای تهران قطعه ۱۹۶ (قطعه‌ای درون قطعه ۹۶)، ردیف ۱۸۰، شماره ۷ به خاک سپرده شد. برخی از بستگان جعفری تا به امروز مرگ وی را «مشکوک» می‌دانند.[1]

فیلم‌شناسی

سال نام فیلم کارگردان نویسنده بازیگر تهیه‌کننده
۱۳۶۶یاد و دیدارآری
۱۳۵۰کلبه‌ای آن‌سوی رودخانهآری
۱۳۵۰الکلیآریآریآریآری
۱۳۴۶گناه چشمان من (ناتمام ماند)آری
۱۳۴۴دنیای کوچک آنها (نمایش داده نشد)آری
۱۳۴۴زشت و زیباآری
۱۳۴۳لذت گناهآری
۱۳۴۲اشک‌ها و خنده‌هاآری
۱۳۴۲دختر کوهستانآریآری
۱۳۴۲ساحل انتظارآری
۱۳۴۲نابغه هفت‌ماههآری
۱۳۴۲وحشتآری
۱۳۴۱پنجهآری
۱۳۴۰عشق بزرگآریآریآریآری
۱۳۳۹آفت زندگی یا مرفینآریآریآریآری
۱۳۳۶مردی که رنج می‌بردآریآریآریآری
۱۳۳۵مرجانآری

منابع

  • جمال امید (۱۳۷۷فرهنگ سینمای ایران، تهران: موسسه انتشارات نگاه، ص. ۲۸–۱۲۷، شابک ۹۶۴-۶۱۷۴-۸۹-۲
  • سید مرتضی سید محمدی (۱۳۷۸فرهنگ کارگردانان سینمای ایران ۱۳۷۷–۱۳۰۹، تهران: نشر سیمرو، ص. ۰۶–۲۰۵، شابک ۹۶۴-۵۶۸۵-۳۵-۴
  • «تماشاخانه سنگلج». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.