محمدرضا میرزا خدابنده
محمد رضا میرزا و یا محمد خدابنده میرزا، (زاده: ۱۰ شعبان ۱۰۰۶ – درگذشته ۱۰۴۲ قلعه قهقهه) پسر چهارم شاه عباس یکم بود از تامار خانم همسر گرجی تبار شاه بود.
| محمد رضا میرزا | |
|---|---|
| محمدرضا روزک میرزا | |
| زاده | ۱۰ شعبان ۱۰۰۶ اصفهان |
| درگذشته | ۱۰۴۲ قلعه الموت قزوین |
| فرزند(ان) | گوهرشاد بیگم |
| دودمان | صفویان |
| پدر | شاه عباس یکم |
| مادر | تامار خانم |
| دین و مذهب | اسلام شیعه |
محمد میرزا در اصفهان به دنیا آمد. شاه به این دلیل که دو سال قبل از تولد وی پدرش را از دست داده بود این پسر را محمد میرزا نامید و بعدا به روزک میرزا و خدابنده میرزا معروف شد. محمد میرزا در حرم‌سرا بزرگ شد و بسیار مورد محبت شاه بود. میرزا در ۲۲ سالگی اندامی ورزیده داشت و بر اسب سوار می‌شد و شمشیر می‌زد.
پس از اعدام پسر بزرگ شاه، محمدباقر میرزا، توجه و علاقه شاه به وی بیش‌تر شد، ولی بزرگ‌تر شدن محمد باعث بدبینی شاه و بیم‌ناک شدنش از شاهزاده شد و به همین دلیل در سال ۱۰۲۸ شایعه کرد که تامار پیش‌از ازدواج با شاه حامله بوده است و نامه‌ای در این مورد از زینب بیگم که باعث تأیید این موضوع بود نیز دریافت کرد و رابطه او با پدرش تیره و تار شد.
در سال ۱۰۲۹ شاه عباس در فرح آباد به سختی بیمار شد، محمد میرزا که گمان می‌کرد شاه مرده است جشنی به عنوان پیش‌واز تاج گذاری برگزار کرد، اما شاه عباس با کمک زینب بیگم بهبود یافت و چند ماه بعد دستور کور کردن پسرش را صادر کرد و بعدا او را در قلعه قهقهه زندانی کردند. سرانجام روزک میرزا همراه با برادرکوچکش امامقلی میرزا و برادرزادگانش در اواخر سال ۱۰۴۲ به‌فرمان شاه صفی اعدام شدند.[1][2][3]
پانویس
- پی یترو دلاواله، ج۵، ص ۲۵۱ و ۲۵۲
- عالم آرای عباسی، ص ۶۸۰
- http://www.royalark.net/Persia/safawi4.htm
منابع
- زندگانی شاه عباس نصرالله فلسفی، صفحه ۱۹۰، ۱۹۱، ۱۹۲