امامقلی میرزا (پسر شاه عباس)

سفیر اسپانیا که در سال ۱۰۲۷ او را دیده می گوید:

امامقلی میرزا پسر کوچک شاه بسیار مودب و نجیب بود و با اینکه سنش از ۱۷ یا ۱۸ سال نمی گذشت یک همسر و یک فرزند داشت.

شاه عباس پس از کشتن پسر بزرگ خود محمدباقر میرزا به پسر دیگر خود محمدرضا میرزا نیز بی اعتنایی می کرد، او به امامقلی علاقه زیادی داشت و پس از آنکه در فیروز کوه بیمار شد دستور داد امامقلی میرزا جانشین او شود و پس از بهبودی دستور داد پسر دوم خود را نیز کور کنند.

شاه عباس در سال ۱۰۳۰ دوباره بیمار شد و امامقلی میرزا از بالین او جدا نشد تا سرنوشتش مانند برادرانش نشوند، شاه پس از بهبودی دستور داد تا سلیمان میرزا پسر صفی میرزا را هم کور کنند و امامقلی میرزا را ولیعهد کرد. وی تا سال ۱۰۳۶ در نزد شاه عزیز بود ولی شاه در این سال دستور داد تا او را نیز کور کنند و به قلعه الموت ببرند اما شاهزاده به طور کامل بینایی خود را از دست نداده بود و بعد از مرگ پدرش خواهان سلطنت شد و زینب بیگم، زبیده بیگم، نیز موافق این امر بودند اما سران قزلباش چشمان شاهزاده را دوباره میل کشیدند و سپس سام میرزا را با نام شاه صفی به سلطنت رساندند. امامقلی میرزا در سال ۱۰۴۲ همراه با فرزندش نجفقلی میرزا اعدام شدند.

کتاب زندگانی شاه عباس یکم، نوشته نصرالله فلسفی، بخش فرزندان، امامقلی میرزا، صفحه ۱۹۲ تا ۱۹۶