متمم دوازدهم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا

رای‌دهندگان در ایالات متبوع خود گرد هم می‌آیند و با رای خود، رئیس جمهوری و معاون وی را که حداقل یکی از آن دو از اهالی ایالت رای‌دهنده نسیت، انتخاب می‌کنند. رای‌دهنده در یک برگه، نام شخصی که به عنوان رئیس جمهوری و در برگه‌ای دیگر نام شخصی که به عنوان معاون رئیس جمهوری درمد نظر دارد قید می‌کند. فهرستی از اسامی کسانی که به عنون رئیس جمهوری و معاون رئیس جمهوری به آنان رای داده می‌شود همراه با تعداد آراء هر یک تهیه و با امضا و گواهی، ممهور شده به مهر حکومت ایالات متحده به رئیس مجلس سنا ارسال می‌گردد. رئیس سنا در حضور اعضای سنا و مجلس نمایندگان همه تاییدیه را می‌گشاید و سپس آرا شمارش می‌شوند. شخصی که بیشترین تعداد آراء را برای تصدی ریاست جمهوری به دست آوده، به عنوان رئیس جمهوری معرفی می‌شود، مشروط بر آنکه وی اکثریت مجموع آراء نمامی رای‌دهندگان تعیین شده را به دست آورده باشد. چنانچه هیچ فردی حائز اکثریت آراء نباشد، در فهرست کسانی که به آنان به عنوان رئیس جمهوری رای داده شده است، و از میان حداکثر سه نفر که بالاترین تعداد آراء را بدست آورده‌اند، مجلس نمایندگان بی درنگ با رای‌گیری رئیس جمهوری را انتخاب می‌کند. اما در انتخاب رئیس جمهوری باید از ایالات رای‌گیری شود و نماینده هر ایالت دارای یک رای است. حد نصاب لازم برای این منظور حضور عضو یا اعضای دو سوم همه ایالات است و رای اکثریت تمام ایالات برای این انتخاب ضروری است. اگر مجلس نمایندگان هنگامی که حق انتخاب به آن تفویض می‌شود (تا روز چهارم ماه مارس بعد) رئیس جمهوری را انتخاب نکند، به موجب قانون اساسی، معاون رئیس جمهوری همانند مواقع فوت یا سایر ناتوانی‌های ذکر شده در قانون اساسی، به عنوان جانشین رئیس جمهور انجام وظیفه خواهد کرد. فردی که بیشترین تعداد آراء را به عنوان معاون رئیس جمهوری به دست آورده باشد، دارای این سمت خواهد شد، و چنانچه هیچ‌کس حائز چنین اکثریتی نشود، مجلس سنا از میان دو نفر از دارندگان بیشترین آراء مربوط به مقام معاونت رئیس جمهوری، یک نفر را انتخاب خواهد کرد. حد نصاب لازم برای این منظور حضور دو سوم از کل اعضای سنا است. برای این انتخاب اکثریت کل آرا ضروری است. اما فردی که از نظر قانون اساسی برای مقام ریاست جمهوری دارای صلاحیت نباشد، برای سمت معاونت ریاست جمهوری ایالات متحده نیز دارای صلاحیت نیست.