اصول کنفدراسیون
اصول کنفدراسیون[1] (انگلیسی: Articles of Confederation) سندی بود که توسط سیزده کلنی اولی که ایالات متحدهٔ آمریکا را به عنوان کنفدراسیونی از ایالات دارای اقتدار ملی تشکیل دادند امضا شد و اولین قانون اساسی آن بود. تهیهٔ آن از سال ۱۷۷۶ شروع شد و تا اوایل سال ۱۷۸۱ همهٔ ایالات آن را به تصویب رساندند. ضعف دولت مرکزی در این قانون اساسی مایهٔ نگرانی ملی گرایان شاخص شد. در ۴ مارس ۱۷۸۹ دولت مرکزی تحت این اصول، با دولت فدرال تحت قانون اساسی ایالات متحده جایگزین شد. قانون اساسی جدید دولت فدرال قدرتمندتری به همراه آورد که یک مسئول اجرایی ارشد (رئیس‌جمهور)، دادگاه‌ها و قدرت‌های مالیات‌گیری داشت.
| اصول کنفدراسیون | |
|---|---|
 صفحه I اصول کنفدراسیون | |
| |
| تاریخ ایجاد | ۱۵ نوامبر ۱۷۷۷ |
| تاریخ تصویب | ۱ مارس ۱۷۸۱ |
| جای ایجاد سند | دفتر ملی بایگانی و مدارک آمریکا |
| نویسنده(گان) | کنگره قاره‌ای |
| امضاء‌کننده(گان) | کنگره قاره‌ای |
| آرمان | نخستین قانون اساسی آمریکا که در ۱۳ سپتامبر ۱۷۸۸ قانون اساسی ایالات متحده آمریکا جایگزین آن شد |
نگارخانه
جستارهای وابسته
منابع
- «اصول کنفدراسیون». IIP Digital. ۲۰۰۹-۰۶-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۰۳-۲۰.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Articles of Confederation». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ مارس ۲۰۱۵.
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اصول کنفدراسیون موجود است. |
رئیسان کل پست ایالات متحده آمریکا | ||
|---|---|---|
| کنفدرال |
|  |
| فدرال |
| |
| در سطح کابینه ایالات متحده آمریکا وزارت پست |
| |
| خدمات پستی ایالات متحده آمریکا |
| |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.