مایکل وینر
رابرت مایکل وینر (به انگلیسی: Robert Michael Winner) (متولد ۳۰ اکتبر ۱۹۳۵ - درگذشت ۲۱ ژانویه ۲۰۱۳) کارگردان و نویسنده انگلیسی
| مایکل وینر | |
|---|---|
.jpg.webp) وینر در ۲۰۱۰ | |
| نام در زمان تولد | Robert Michael Winner |
| زادهٔ | ۳۰ اکتبر ۱۹۳۵ همپستید، لندن، انگلستان |
| درگذشت | ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۱۳ (۷۷ سال) Woodland House، کنزینگتون، لندن، انگلستان |
| پیشه | کارگردان فیلم و تهیه‌کننده، food critic، ستاره |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۵۵–۲۰۱۲ |
| همسر(ها) | Geraldine Lynton-Edwards (ا. ۲۰۱۱–۲۰۱۳) (مرگش) |
مایکل وینر که بیش از همه برای مجموعه سینمایی «آرزوی مرگ» با بازی چارلز برانسن شهرت داشت،
وینر که تهیه‌کننده، فیلمنامه‌نویس و تدوین‌گر بسیاری از فیلم‌های خودش نیز بود، بیش از همه برای کارگردانی تریلر جنایی و جنجالی آرزوی مرگ در ۱۹۷۴ و دو دنباله اول این فیلم در ۱۹۸۲ و ۱۹۸۵ شهرت دارد.
زندگی‌نامه
وینر ۳۰ اکتبر ۱۹۳۵ در لندن به دنیا آمد. پدرش روسی و مادرش لهستانی بودند.
کار خود را به عنوان خبرنگار و منتقد سینمایی آغاز کرد و در سال ۱۹۵۶ به عنوان نویسنده ویرایشگر به کمپانی فیلم «موشن پیکچرز لیمیتد» پیوست و در سال ۱۹۶۰ اولین فیلم خود را به نام «شلیک مرگ» براساس داستانی به قلم خودش کارگردانی کرد.
او کار خود را از تلویزیون شروع کرد و در ۱۹۶۰ اولین فیلم بلند سینمایی خود «برای کشتن شلیک کن» کارگردانی کرد. این فیلم دربارهٔ یک گزارش حرفه نمایش است که درگیر توطئه‌ای سیاسی می‌شود.
وینر در ۱۹۶۴ با الیور رید در فیلم «سیستم» کار کرد. او بعدها در پنج فیلم دیگر از جمله کمدی «هانیبال بروکس (۱۹۶۹) با این بازیگر همکاری کرد. او با «هانیبال بروکس» مورد توجه هالیوود قرار گرفت.
وینر که مردی شکمباره و قصه‌گو بود، بعدها در بریتانیا بیشتر به خاطر ستون ثابت خود با موضوع رستوران‌ها در ساندی تایمز شهرت داشت که این همکاری تا دوم دسامبر ادامه پیدا کرد. او چهره ثابت برنامه‌های تلویزیونی هم بود.
«مایکل وینر»، کارگردان انگلیسی که سابقه ساخت ۳۰ فیلم از جمله همکاری با «مارلون براندو» بازیگر افسانه‌ای تاریخ سینما را در کارنامه دارد
وینر در مجموعه سینمایی «آرزوی مرگ» بار دیگر با برانسن همکاری کرد. آن‌ها پیش از این فیلم در فیلم‌های «سرزمین چاتو» و «مکانیک (هر دو در ۱۹۷۲) و «آدمکش سنگدل (۱۹۷۳) همکاری کرده بودند.
چارلز برانسن در «آرزوی مرگ» نقش یک آرشیتکت نیویورکی را بازی می‌کند که وقتی همسرش توسط گروهی آدم بی سر و پا کشته می‌شود، شخصاً برای انتقام گرفتن از آن‌ها وارد عمل می‌شود.
این کارگردان انگلیسی در دهه ۱۹۹۰ دوباره به ساخت فیلم‌های انگلیسی روی آورد. «مایکل وینر» در طول زندگی هنری خود بیش از ۳۰ فیلم را کارگردانی کرد و در ۲۰ سال گذشته به عنوان منتقد در روزنامه «ساندی تایمز» قلم می‌زد.
این فیلمساز پرکار ۳۰ فیلم از ۳۳ فیلم خود را در دهه‌های ۱۹۶۰، ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ ساخت و با بازیگران افسانه‌ای چون برت لنکستر، اورسن ولز، جیمز کابرن، سوفیا لورن، مارلون براندو، اوا گاردنر، رابرت میچام، جیمز استوارت و آلن دلون همکاری کرد.
درگذشت
او سال ۲۰۱۲ در مصاحبه‌ای گفت: «وقتی بمیرم، همه می‌نویسند «کارگردان «آرزوی مرگ» درگذشت». البته برای من مهم نیست. «آرزوی مرگ» یک فیلم تاریخ‌ساز بود.»
مایکل وینر تابستان پیش اعلام کرد پزشکان به او گفته‌اند به دلیل مشکلات قلبی و کبدی نهایت تا ۱۸ ماه دیگر زنده می‌ماند.
این کارگردان بریتانیایی روز دوشنبه پس از مدت‌ها دست و پنجه نرم کردن با بیماری در منزل خود در کنسینگتن در جنوب لندن در سن ۷۷ سالگی درگذشت.
فیلمشناسی
- نظام (۱۹۶۴)
- شلیک مرگ
- کمدی «هانیبال بروکس (۱۹۶۹)
- بازی (۱۹۷۰)
- مرد قانون (۱۹۷۱)
- شبروها (۱۹۷۱)
- سرزمین چاتو (۱۹۷۲)
- عقرب (۱۹۷۳)
- مکانیک (۱۹۷۲)
- قاتل سنگدل (۱۹۷۳)
- اسکورپیو (۱۹۷۳)
- آرزوی مرگ (۱۹۷۴)
- نگهبان (۱۹۷۷)
- سنتینل (۱۹۷۷)
- آخر هفته کثیف (۱۹۹۳)
- کمدی جنایی «نیش آخر (۱۹۹۸)
- مجموعه سینمایی «آرزوی مرگ»
- چشم گاو
- قدرت آتش
- ملاقات با مرگ