ماکارف
ماکارُف (به روسی: Пистолет Макарова) پیستول نیمه خودکاری است که پس از جنگ جهانی دوم در شوروی طراحی شد و از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۹۱ اسلحه کمری سازمانی ارتش سرخ بود. ماکارف را روس‌ها با هدف ساخت یک سلاح کوچک‌تر، ایمن‌تر و پرتوان‌تر از سلاح کمری استاندارد قبلی خود (تکارف) طراحی کردند.
| ماکارُف | |
|---|---|
 | |
| نوع | پیستول نیمه خودکار |
| اولین سازنده |  اتحاد جماهیر شوروی |
| تاریخچۀ خدمت‌رسانی | |
| در خدمت | ۱۹۵۱-اکنون |
| مورد استفاده | شوروی |
| جنگ‌ها | جنگ ویتنام،اشغال افغانستان توسط شوروی جنگ ایران و عراق |
| تاریخچۀ محصول | |
| طراح | شوروی |
| طراحی‌شده | ۱۹۵۱ |
| تولیدکننده | شوروی |
| انواع | ماکارف پی‌ام، ماکارف پی‌ام‌ام |
| مشخصات | |
| جرم | ۷۳۰ گرم |
| طول | ۱۶۱ میلی‌متر |
| کالیبر | ۱۸×۹ |
| لوله | ۹۳٫۵ میلی‌متر |
ماکارف از فشنگ ۱۸×۹ م‌م (که از ابتدا برای این تفنگ ساخته شد) و سامانه عقب‌زنی گاز گلوله برای شلیک استفاده می‌کند. این اسلحه به نسبت سلاح‌های کمری دیگر ساده و کوچک و ارزان است اما معایب اصلی آن قدرت مرگباری پایین و ظرفیت کم است.
گونه بهینه‌سازی شده از این تفنگ ماکارف پی‌ام‌ام نام دارد.
قدرت گلوله آن در هنگام خروج از دهانه به ۳۰۶ ژول می‌رسد.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.