لیو بی

لیو بی (۱۶۱–۲۲۳ میلادی) مؤسس دودمان شو و اولین امپراتور آن بود.

لیو بی 劉備
پرتره‌ای از لیو بی
امپراتور شو هان
سلطنت	15 مه 221 الی 10 ژوئن 223
جانشین	لیو شان
پادشاه هانژونگ (漢中王) (تحت سلطه امپراتوری هان)
تصدی	219 الی 15 مه 221
زاده	161 میلادی ناحیه ژئو, فرمانداری ژئو, امپراتوری هان (present-day ژئوژئو, بائودینگ, هبئی)
درگذشته	10 ژوئن 223 (62 سال) بایدیچنگ, شو هان (امروزه ناحیه فنگجیه, چونگ‌کینگ)
آرامگاه	آرامگاه هوی, چنگدو, سیچوآن
همسر(ان)	بانو گن بانو می بانو سون امپراتریس وو
فرزند(ان) (بین دیگران)	لیو شان لیو یونگ لیو لی لیو فنگ (پسرخوانده)
نام کامل نام خانوادگی: لیو (劉) نام کوچک: بی (備) نام محترم: شوانده (玄德) نام و تاریخ‌های دوره ژانگوو (章武): 221 – 223 نام پسامرگ امپراتور ژائولیه (چینی: 昭烈皇帝‎)
خاندان	خاندان لیو
پدر	لیو هونگ

لیو بی یکی از با هوش‌ترین مبارزان سلسلهٔ هان و از نوادگان سلطنتی بود که با کمک برادران خود گوان یو، جانگ فی و نخست وزیر خود ژوگه لیانگو سرداران برترش ژائو یون، هوان ژونگ و ماچائو توانست از آشفتگی سلسلهٔ هان بهره برده و سلسلهٔ شو هان را پایه نهد. لیوبی به عنوان یک حاکم انساندوست و خیرخواه و ایده‌آل شناخته شده بود که از مردم مراقبت می‌کرد و به بسیاری از ارزشهای اخلاقی مانند محبت و وفاداری پایبند بود و بر اساس عدالت و مهربانی حکمرانی می‌کرد.او محبوب ترین پادشاه زمان خویش بود البته بسیار جاه طلب بود ولی هرگز این جاه طلبی را نشان نمیداد.همچنین او گوش های بسیار بلندی داشت برای همین در بین دشمنان خود به گوش دراز معروف بود. وی در هجده سالگی با تشکیل ارتش سه هزار نفره به کمک دو برادر خود به کمک سلسله هان رفت تا بتوانند کلاه زرد ها را نابود سازند و هنگامی که بیست و پنج سال سن داشت (بعد از نابودی کلاه زرد ها)به لویانگ رفت و به کفش فروشی پرداخت. در سن سی سالگی به عنوان فرمانده یکی از شهر ها انتخاب شد. دو سال بعد به عنوان فرماندار پینگ یوان انتخاب شد و بعد از سه سال خدمت در آنجا به کمک تائوچیان در زوژو رفت و توانست کائو را شکست دهد و بعد از مرگ تائوچیان جانشین وی در زوژو شد. سپس او با اعتماد به لوبو اشتباه بزرگی را مرتکب شد و با تند خویی های ژانگ فی لوبو به او حمله کرد و در نبود لیو، زوژو را گرفت اما بعد از آن لیو بی با کمک کائو کائو توانست زوژو را پس بگیرد. سپس او هنگامی که حدود چهل سال سن داشت ،در مقابل کائو ایستاد ولی جلوی او شکست خورد و برای بار دوم زوژو را از دست داد و به یوان شو پیوست. بعد از شکست یوان او به نزد لیو بیائو رفت ،و در شین یی فرمانده شد. در همان جا بود که با مشاور زوشو آشنا شد و در مقابل کائو استاد و کائو رن را شکست داد .ولی با حیله های مکرر کائو کائو زوشو از لیو جدا شده و لیو بی به سمت ژوگ لیانگ رفت و او را مشاور اصلی خود قرار داد. هنگامی که چهل و هفت سال سن داشت با ژوگ لیانگ و ارتش خود به جیانگ زیا فرار کرد و در آنجا ساکن شد. و یک سال بعد به کمک ارتش دونگ وو رفت و در سخره سرخ کائو را کاملا شکست داد .سپس او با سیاست های ژوگ توانست جینگژو را گرفته و بعد از آن به کمک پنگ تونگ سیچوان را اشغال کرد. هنگامی که پنجاه و هفت سال سن داشت با ارتش خود به هانژونگ حمله کرد و کائو را شکست داد و خود را پادشاه هانژونگ نامید. اما چند وقت بعد به خاطر جاه طلبی های گوان یو جینگژو را از دست داد و مجبور شد تا با ارتش هفتصد هزار نفره خویش به آنجا دوباره لشکر کشی کند ولی نتوانست همه جینگژو را اشغال کند و ارتش او شکست سنگینی خورد و به یُنگ آن فرار کرد و بعد از چند روز به خاطر مریضی ریوی در ۶۳ سالگی در آنجا درگذشت.

بعد از تسلط لیو بی به شهر چنگدو ، پنج ژنرال ببر : گوان یو، جانگ فی، جائو یون، هوان ژونگ و ماچائو معرفی شدند. او ۴۵ سال برای نجات سلسله هان جنگید و دسترنج این سالها برای او ایجاد دودمان شو بود. امروزه یک روز را به عنوان روز لیوبی در کنار آرامگاه وی در معبد سان یی گرامی می‌دارند.[1]

اوایل زندگی

با این حال پدر لیو بی ، لیو هونگ عمر طولانی نکرد و لیو بی در خانواده ای فقیر بزرگ شد ، زیرا پدرش را در حالی که هنوز کودک نبود از دست داد. همچنین به دلیل (推 恩 [) [6] حتی اگر لیو بی هنوز هم به خانواده خانوادگی سلطنتی وابسته باشد ، نسل او دیگر فرقی با افراد عادی ندارد. لیو بی و مادرش برای تأمین مخارج زندگی خود کفش و حصیرهای بافته شده از نی فروختند. حتی در این صورت ، لیو بی از کودکی پر از جاه طلبی بود. در جنوب شرقی خانه او درخت توت وجود داشت که بسیار بلند (11.5 متر ارتفاع) داشت. وقتی از دور نگاه می شد ، سایه درخت شبیه یک گاری کوچک بود. مردم از سراسر روستا احساس می کردند که این درخت بی نظیر است و برخی می گویند این خانه یک فرد نجیب زاده تولید می کند. [7] یک پیشگو به نام لی دینگ (李 定) از ژئو اظهار داشت: "این خانواده مطمئناً یک انسان قابل تخمین تولید خواهد کرد." [8] وقتی او بچه بود ، لیو بی در زیر درخت با بچه های دیگر روستا بازی می کرد. او اغلب می گفت: "من باید در این ارابه پوشیده از پر (ارابه امپراطور) سوار شوم." عموی لیو بی زیجینگ (子敬) رویای لیو بی را احمقانه تصور می کرد و ویران می کند که خانه اش را ویران خواهد کرد. [9]

در سال 175 ، هنگامی که او نزدیک 15 سال داشت ، مادرش او را برای تحصیل نزد لو ژی ، مرد برجسته و مدیر ارشد سابق فرماندهی Jiujiang ، فرستاد. لو ژی از فرماندهی ژئو بود ، همان لیو بی. یکی از همرزمان وی گونگسون زان از لیائودونگ بود که با او دوست شد ، از آنجا که گونگسون زن بزرگتر بود ، لیو بی با او به عنوان یک برادر بزرگ رفتار کرد. یکی دیگر از هم دانش آموزان ، خویشاوند وی لیو دران (劉德) بود. پدر لیو دران ، یوانقی ، اغلب به لیو بی کمک مالی می کرد تا به او و مادرش کمک کند و با او مانند پسرش لیو دران رفتار می کرد. همسر یوانقی از این موضوع راضی نبود و به او گفت: "هر كدام خانواده خود را دارند. چگونه می توانید مرتباً این کار را انجام دهید؟ " یوانقی پاسخ داد: "این پسر در طایفه ما است و او شخصیتی خارق العاده است." [10] [11]

گفته می شود که لیو بی نوجوان در مطالعه غیرتمند است اما با این وجود سگ و اسب را دوست دارد و به شکار ، موسیقی و لباس پوشیدن لباس علاقه نشان می دهد. او از معاشرت با شجاعان (هاوکسیا) لذت می برد و در جوانی با آنها جنگ می کرد و با آنها معاشرت می کرد. او خشم یا خوشحالی خود را در مقابل دیگران نشان نمی دهد. مختصر در گفتار ، آرام رفتار و مهربان با دوستانش. معاصرانش لیو بی را بسیار دوست داشتند [12] [13]

در این زمان ، دو تاجر بزرگ اسب از Zhongshan. ژانگ شیپینگ (張世平) [14] و سو شوانگ (雙 雙) ، [15] بسیار ثروتمند بودند و ثروت های چند هزار طلایی داشتند. آنها اسب فروختند و از فرماندهی ژو عبور کردند. آنها لیو بی را ملاقات کردند و از لحاظ ظاهری و شخصیتی تحت تأثیر قرار گرفتند. بنابراین آنها پول و ثروت زیادی به او هدیه دادند. لیو بی به لطف کمک های آنها توانست گروه بزرگی از پیروان را جمع کند. [16]