لیلی ایمن

آغاز کنش‌های لیلی ایمن (آهی) همکاری با توران میرهادی در مجله سپیده فردا در سال ۱۳۳۲ بود. این همکاری به برگزاری نخستین نمایشگاه کتاب کودک در سال ۱۳۳۵ انجامید. استقبال از این نمایشگاه به جایی رسید که در سال‌های ۱۳۳۷ و ۱۳۳۹ نیز برگزار شد.[2]

در هنگام برگزاری نمایشگاه‌های کتاب کودک لیلی آهی و ۳۷ نفر از دیگر همکاران و همفکران او به کمبود ادبیات کودک پِی بردند؛ بنابراین نهادی را برای سامان‌دهی به ادبیات کودک پایه گذاشتند.[2] اساس‌نامه این نهاد در مدرسه فرهاد نوشته شد.[1] در هنگام آغاز به کار این نهاد در ۱۳۴۱ آن را «شورای کتاب کودک» نامیدند و از همان زمان برای افزایش کیفیت و وضعیت ادبیات کودک، با همه توان تلاش کردند.[2] کار عمده این شورا بررسی ادبیات کودک و انتخاب کتاب سال کودک بود.[1][2] لیلی آهی دلیل رشد شورای کتاب را نبود وابستگی به هیچ نهاد دولتی و استقلال کاری و فکر آن می‌دانست.[1]

کنفرانس مجمع بین‌المللی کارشناسان «ادبیات کودکان در خدمت آشنایی و همکاری جهانی» در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سال ۱۳۴۵
از چپ به راست: محمود کیانوش، لیلی آهی، و توران میرهادی

لیلی آهی دو دوره به عنوان عضو هیئت مدیره دفتر بین‌المللی کتاب برای نسل جوان (IBBY) برگزیده شد و از سوی این هیئت در کنگره برزیل و چند سال پس از آن در آلمان شرکت کرد.[2]

از لیلی آهی ۳۹ نوشته منتشر شده‌است. کتاب‌های "پالتو قرمز"، "هرکه پیدا کرد مال خودش"، و نوشتارهای مانند "نقدها و نظرها:شورای کتاب کودک" و "کتابهای خوب کدامند؟" از آن جمله هستند.[2]

لیلی ایمن همسر ایرج ایمن بود.

او پیرو آیین بهایی بود.[2]

لیلی ایمن در سال ۱۳۹۷ در سن ۸۹ سالگی درگذشت.[2]

• بهائیان ایرانی
• شورای کتاب کودک
• توران میرهادی

• فهرست نوشتارهای لیلی آهی در وبگاه پایگاه مجلات تخصصی نور