لایوش باتیانی

گراف لایوش باتیانی (مجاری: Gróf Batthyány Lajos؛ تلفظ مجاری: [ˈɡro:f 'bɒc:a:ɲi 'lɒjɔʃ] ( شنیدن)؛ زاده ۱۰ فوریه ۱۸۰۷ - درگذشته ۶ اکتبر ۱۸۴۹) اولین نخست‌وزیر مجارستان بود. او در پوژونْی، مجارستان (اکنون براتیسلاوا) به دنیا آمد و در پایان انقلاب ‎۱۸۴۸–۱۸۴۹ مجارستان در پِست تیرباران شد.

لایوش باتیانی
اولین نخست‌وزیر پادشاهی مجارستان
مشغول به کار
۱۷ مارس ۱۸۴۸ – ۲ اکتبر ۱۸۴۸
پیش ازبرتالان سِمِره (نخست‌وزیر)
اطلاعات شخصی
زاده۱۰ فوریه ۱۸۰۷
پوژونْی، پادشاهی مجارستان (اکنون براتیسلاوا)
درگذشته۶ اکتبر ۱۸۴۹ (۴۲ سال)
پِست
آرامگاهگورستان کرپشی
ملیتمجارستان
حزب سیاسیحزب مخالف (اپوزیسیون)
امضا

فعالیت سیاسی

باتیانی در ‎۱۸۳۹–۱۸۴۰ بیشتر مشغول امور سیاسی و رهبر اپوزسیون در دیت (مجلس شورا) پوژونْی بود. در سالهای ‎۱۸۴۳–۱۸۴۴ رهبری مخالفان در کل پارلمان را بر عهده گرفت و انتقادهایی نیز به امپراتوری اتریش در زمینه سیاست داخلی و خارجی داشت. در همین حین همکاری‌اش را با لایوش کُشوت شروع کرد. بعد از انحلال مجلس در ۱۸۴۵ به پِست برگشت و به ریاست ستاد انتخابات منتخب شد. در ۱۵ مارس ۱۸۴۷ چندین جنبش چپ‌گرا با یکدیگر ائتلاف کردند و باتیانی اولین رئیس این گروه شد. با حمایتهای مادی و معنوی باتیانی از کُشوت، او به نمایندگی پِست به دیت ۱۸۴۷ دست یافت. بعداً باتیانی به ریاست مجلس اعلا و کشوت به ریاست مجلس سفلا رسیدند.[1]

انقلاب
نوشتار اصلی: انقلاب ۱۸۴۸ مجارستان
اعدام باتیانی

در ۱۷ مارس ۱۸۴۸ باتیانی در رأس هیئتی به دربار امپراتور فردیناند رفتند، آنها اصرار بر تشکیل دولتی مستقل بر کل قلمرو مجارستان داشتند که با این تصمیم موافقت شد و باتیانی در همان روز تشکیل دولت داد. قدم اول به توافق رسیدن سیاست‌های انقلاب بود و سپس دولت در ۱۱ آوریل وارد مرحله اجرائی شد. با پافشاری او ارتش اتریش تحت قوانین مجارستان برآمده و سربازان وظیفه به میهن بازگردانده شدند. او در نهایت، ارتش انقلابیون مجارستان را سازماندهی کرد. با اینکه او رهبری توانا برای اداره امور بود اما در میانه جدالها بین امپراتوری اتریش و جدائی طلبان رادیکال در واقع وفادار به پادشاهی مشروطه بود و سعی بر حفظ ساختار و قانون اساسی داشت.[2] در کشاکش چندین جنگ با سه جبهه اتریش، کرواسی، و رومانی او کم‌کم متوجه شد که امکان مصالحه با دربار وین را ندارد، و نهایتاً در ۲ اکتبر استعفا کرد.[3]

دستگیری و اعدام

در ۸ ژانویه ۱۸۴۹ باتیانی را دستگیر و به زندان فرستادند. مجارها چندین بار سعی بر فراری دادنش کردند که نهی کرد چرا که فعالیتهایش را قانونی می‌دانست و معتقد بود دادگاه صلاحیت قانونی ندارد. سرانجام در ۶ اکتبر ۱۸۴۹ او را در پِست بی رمق، به علت بیماری و یک تلاش نافرجام خودکشی در حالی که به جوخه اعدام فریاد برآورد «زنده باد وطن! به هدف، شکارچیان»، تیرباران کردند. در همان روز سیزده ژنرال انقلاب نیز در آراد اعدم شدند که به سیزده شهید آراد معروف هستند.[4]

یادبودها

پانویس
  1. Hiteles-Kútfőkből, Gróf Batthyány Lajos, az első magyar miniszterelnök élete és halála, ‎35-36.
  2. Hiteles-Kútfőkből, Gróf Batthyány Lajos, az első magyar miniszterelnök élete és halála, ‎62-64.
  3. Hiteles-Kútfőkből, Gróf Batthyány Lajos, az első magyar miniszterelnök élete és halála, 107.
  4. Hermann, AZ 1848-49-ES FORRADALOM ÉS SZABADSÁGHARC VÉRTANÚI – OKTÓBER 6, ‎30-31.

منابع
  • Hiteles Kútfőkből, -- (1870). Gróf Batthyány Lajos, az első magyar miniszterelnök élete és halála. Pest: Heckenast Gusztáv. ISBN 9789634464389.
  • Hermann, Róbert (2000). AZ 1848-49-ES FORRADALOM ÉS SZABADSÁGHARC VÉRTANÚI – OKTÓBER 6. Nyíregyháza: Oktatási Minisztérium. ISBN 963 004325 4.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.