موقعیت روستا در مرز استان‌های لرستان و مرکزی قرار گرفته‌است به طوریکه مرز بین این دو بخش در بخش کوهستانی، بروش آبریز تعیین می‌گردد. به این معنی که آب بارانی که از نوک کوه به سمت راست بریزد مربوط به سربند (اراک) و آبی که به سمت چپ بریزد مربوط به منطقه درود (لرستان) می‌باشد. با فعالیت سد کمالصالح این روستا به‌طور کامل تخلیه شده‌است. اما زمین‌های کشاورزی آن، تا حدودی سالم مانده و هنوز قابل کشت می‌باشد؛ و برخی افراد همچنان به فعالیت کشاورزی خود در این زمین‌ها مشغولند.

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۴۸ نفر (۴۵خانوار) بوده‌است.[1]

بزرگترین خاندان روستای قلعه کریم بیگ را می‌توان صراحتاً قوم بیات و جهانگیرخان (جهانگیری) نام برد که بعد از زلزله سربند دربند شمیران طهران به این منطقه کوچ نمودند و تعدادی نیز به محله بیاتی‌ها در منطقه عودلاجان طهران هجرت کردند. در سالهای ۱۲۲۰ تا ۱۲۷۰ شمسی طایفه بیاتی از قلعه کریم بیگ به اراک رخت سفر بستند که اکنون بازماندگان آنان در اراک و تهران ساکن هستند