قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان

نظام مهندسی و کنترل ساختمان، عبارت است از مجموعه قانون، مقررات، آیین‌نامه‌ها، استانداردها و تشکلهای مهندسی، حرفه‌ای و صنفی که در جهت رسیدن به اهداف منظور در این قانون، تدوین و به مورد اجرا، گذاشته می‌شود.[1]

تاریخچه

قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان در قالب لایحه شمارهٔ ۶۲۷۴۳، در تاریخ ۲۰ تیر ۱۳۷۴ خورشیدی، از طرف دولت، به مجلس شورای اسلامی[2] فرستاده شد که در همان تاریخ، یک فوریت آن، به تصویب رسید. در تاریخ سه شنبه، ۲۲ اسفند ۱۳۷۴ خورشیدی، این قانون، با اعمال اصلاحاتی، در ۴۲ ماده، ۲۱ تبصره و ۶۰ بند،[3] به تصویب مجلس شورای اسلامی و در تاریخ ۱۳۷۴/۱۲/۲۷ خ، به تأیید شورای نگهبان، رسید[4] و مطابق اصل ۱۲۳ قانون اساسی، برای امضاء و اجرا، به ریاست جمهوری، فرستاده شد. این قانون، از تاریخ ۹ فروردین ۱۳۷۵ خورشیدی، جهت اجرا، به وزارت راه و شهرسازی، ابلاغ گردید.

به موجب این قانون، در هر استان از کشور، تشکیلاتی، به نام سازمان نظام مهندسی ساختمان استان، تشکیل می‌گردد. همچنین، اشتغال اشخاص حقیقی و حقوقی به آن دسته از امور فنی در بخش‌های ساختمان و شهرسازی که توسط وزارت یاد شده تعیین می‌شود، مستلزم داشتن صلاحیت حرفه‌ای است. این صلاحیت در مورد مهندسان از طریق پروانه اشتغال به کار مهندسی و در مورد کاردانهای فنی و معماران تجربی از طریق پروانه اشتغال به کار کاردانی یا تجربی و در مورد کارگران ماهر از طریق پروانه مهارت فنی احراز می‌شود. مرجع صدور پروانه اشتغال به کار مهندسی و پروانه اشتغال به کار کاردانی و تجربی وزارت مسکن و شهرسازی و مرجع صدور پروانه مهارت فنی وزارت کار و امور اجتماعی تعیین می‌گردد. شرایط و ترتیب صدور، تمدید، ابطال و تغییر مدارک صلاحیت حرفه‌ای موضوع این ماده و چگونگی تعیین، حدود صلاحیت و ظرفیت اشتغال دارندگان آنها، در آئین‌نامه اجرایی این قانون معین می‌شود.[3]

اهداف

اهداف و خط مشی قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان عبارتند از:

  1. تقویت و توسعه فرهنگ و ارزش‌های اسلامی در معماری و شهرسازی
  2. تنسیق امور مربوط به مشاغل و حرفه‌های فنی و مهندسی، در بخش‌های ساختمان و شهرسازی
  3. تأمین موجبات رشد و اعتلای مهندسی در کشور
  4. ترویج اصول معماری و شهرسازی و رشد آگاهی عمومی نسبت به آن و مقررات ملی ساختمان و افزایش بهره‌وری
  5. بالا بردن کیفیت خدمات مهندسی و نظارت بر حسن اجرای خدمات
  6. ارتقای دانش فنی صاحبان حرفه‌ها در این بخش
  7. وضع مقررات ملی ساختمان به منظور اطمینان از ایمنی، بهداشت، بهره‌دهی مناسب، آسایش و صرفه اقتصادی و اجراء و کنترل آن در جهت حمایت از مردم به عنوان بهره برداران از ساختمان‌ها و فضاهای شهری و ابنیه و مستحدثات عمومی و حفظ و افزایش بهره‌وری منابع مواد و انرژی و سرمایه‌های ملی
  8. تهیه و تنظیم مبانی قیمت‌گذاری خدمات مهندسی
  9. الزام به رعایت مقررات ملی ساختمان، ضوابط و مقررات شهرسازی و مفاد طرح‌های جامع و تفصیلی و هادی از سوی تمام دستگاه‌های دولتی، شهرداریها، سازندگان، مهندسین، بهره برداران و تمام اشخاص حقیقی و حقوقی مرتبط با بخش ساختمان به عنوان اصل حاکم بر کلیه روابط و فعالیت‌های آن‌ها و فراهم ساختن زمینه همکاری کامل میان وزارت مسکن و شهرسازی، شهرداریها و تشکلهای مهندسی و حرفه‌ای و صنوف ساختمان
  10. جلب مشارکت حرفه‌ای مهندسان و صاحبان حرفه‌ها و صنوف ساختمانی در تهیه و اجرای طرح‌های توسعه و آبادانی کشور

قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان

برای تأمین مشارکت هر چه وسیعتر مهندسان، در انتظام امور حرفه‌ای خود و تحقق اهداف این قانون، در سطح کشور، سازمان نظام مهندسی ساختمان که از این پس، در این قانون، به اختصار، سازمان، خوانده می‌شود و در هر استان، یک سازمان، به نام سازمان نظام مهندسی ساختمان استان که از این پس، به اختصار، سازمان استان، نامیده می‌شود؛ طبق شرایط یاد شده در این قانون و آئین‌نامه اجرایی آن، تأسیس می‌شود. سازمان‌های یاد شده، غیرانتفاعی بوده و تابع قوانین و مقررات عمومی حاکم بر موسسات غیرانتفاعی می‌باشند. (ماده ۳)[4]

رشته‌های اصلی نظام مهندسی و کنترل ساختمان

رشته‌های اصلی نظام مهندسی و کنترل ساختمان، عبارتند از:

  1. معماری (صلاحیت نظارت، محاسبات، اجرا)
  2. مهندسی عمران (صلاحیت نظارت، محاسبات، اجرا)
  3. تأسیسات مکانیکی (صلاحیت نظارت، طراحی)
  4. تأسیسات برقی (صلاحیت نظارت، طراحی)
  5. شهرسازی
  6. نقشه‌برداری
  7. ترافیک[5]

جستارهای وابسته

پانویس
  1. ماده ۱ قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان
  2. «قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان». موسسه آموزشی و پژوهشی ساختمان و شهرسازی. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ اوت ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۲.
  3. «قانون نظام مهندس و کنترل ساختمان». مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی ایران. دریافت‌شده در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۲.
  4. http://www.sarayan.ir/modir/nezammohandesi.pdf%5Bپیوند+مرده%5D
  5. ماده ۱ آئین‌نامه اجرایی قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان، مصوب بهمن ۱۳۷۵ خورشیدی

منابع
  • قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان
  • جزوه مقررات ملی ساختمان، مؤسسه آموزش عالی علمی - کاربردی جهاد دانشگاهی رودسر، تألیف: مهندس علی آقاجانپور، ۱۳۹۱.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.