فیزیولوژی قلبی‌عروقی

فیزیولوژی قلبی‌عروقی یا فیزیولوژی کاردیوواسکولار در زیرشاخه شناخت دستگاه گردش خون قرار می‌گیرد. به گفتاری دیگر٬ شناخت فیزیولوژیک مربوط به قلب و رگ‌های خونی است.[1]

زیرفصل

بسیاری از مباحث مربوط به فیزیولوژی قلب و عروق در هم تنیده شده‌اند. در زیر به‌طور اشاره به نمونه‌هایی از زیرفصل‌های فیزیولوژیک مربوطه اشاره شده‌است.

جستارهای وابسته

جریان گردش خون

زیربخش گردش خونسهم خون از خروجی قلبتنظیم خودکار در پاسخ به کمبودپرفیوژنتوضیح عملکرد
گردش خون ریوی۱۰۰% (بدون اکسیژن)انقباض عروق در پاسخ به هیپوکسی
گردش خون مغزی۱۵%[2]شدیدپرفیوژن کمحجم ثابت به معنی عدم تحمل فشار بالا و نیز کمترین تحمل در برابر نبود اکسیژن.
سرخرگ کرنری۵%شدیدپرفیوژن کمکمترین تحمل در برابر نبود اکسیژن. کرونر چپ در هنگام دیاستول بیشترین مقدار خون را به خود اختصاص می‌دهد(برخلاف سایر گردش سیستمیک, که بیشترین میزان خون را در هنگام سیستول به خود اختصاص می‌دهند.)
گردش احشائی۱۵%ضعیفافزایش جریان در زمان گوارش.
گردش خون کبدی۱۵%بخشی از سامانه سیاهرگی پورتال, در نتیجه با فشار اسمزی پایین.
گردش خون کلیوی۲۵%شدیدپرفیوژن بالانگهداری نرخ پالایش گلومری در کلیه
گردش خون عضلانی۱۷%[3]افزایش چشمگیر در هنگام فعالیت بدنی.
گردش خون پوست circulation۲%[4]پرفیوژن زیادکاربرد در تنظیم دمایی. تحمل بالا در برابر کمبود اکسیژن.

منابع

  1. مروری بایگانی‌شده در ۱۷ ژانویه ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine بر دانشکده پزشکی جورجیا
  2. Physiology at MCG 3/3ch11/s3c11_13
  3. Physiology at MCG 3/3ch11/s3c11_2
  4. Physiology at MCG 3/3ch11/s3c11_10
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.